بنابر اين «بخل »از موانع مهم رستگارى است و اهميت اين امر تا جايى است كه امام صادق عليه السلام از سر شب تا صبح،در خانه خدا و در ضمن طواف خود پيوسته اين دعا رامى خواند و به عنوان مهمترين حاجت خويش آن را از خدا مى طلبد. تعبير«خيرا لانفسكم »بعد از امر به انفاق،اشاره به اين نكته لطيف دارد كه سخاوت وانفاق در راه خدا،آثار مفيدش عايد خود انسان مى شود،روح را پرورش مى دهد و دل را از تيرگى هاى حرص و«بخل »پاك ساخته و بركات مادى و معنوى را به خانه انسان سرازير مى كند. اين بحث را با ذكر حديثى در تفسير معنى «شح »به پايان مى بريم.امام صادق عليه السلام از«فضيل بن عياض »سؤال فرمود:آيا مى دانى «شحيح »چه كسى است؟او در جواب عرض مى كند:همان بخيل است.امام عليه السلام فرمود:«الشح اشد من البخل ان البخيل يبخل بما فى يده و الشحيح يشح على ما فى ايدى الناس و على ما فى يده حتى لا يرى فى ايدى الناس شيئا الا تمنى ان يكون له بالحل و الحرام،لا يشبع و لا يقنع بما رزقه الله عز و جل،شح از«بخل »شديدتر است.«بخيل »كسى است كه در آنچه دارد«بخل »مى ورزد،ولى «شحيح »هم نسبت به آنچه در دست مردم است «بخل »مى ورزد و هم آنچه خود دراختيار دارد،تا آنجا كه هر چه را در دست مردم ببيند،آرزو مى كند كه آن را به چنگ آورد،خواه از راه حلال باشد يا حرام و هرگز قانع به آنچه خداوند به او روزى داده،نيست.» (27)
لطفا منتظر باشید ...
