5-صبر رابطه نزديكى با ظرفيت وجودى انسان دارد.هر اندازه ظرفيت و شخصيت انسان بيشتر شود،صبر و شكيبايى او افزون مى گردد،به همين دليل كودكان و بزرگسالان كودك صفت،در برابر كمترين حادثه اى،بى تابى مى كنند،در حالى كه افراد با ظرفيت و با شخصيت، مشكلات را در خود هضم نموده و خم به ابرو نمى آورند. يك استخر كوچك با اندك نسيمى متلاطم مى شود،ولى يك اقيانوس عظيم،به آسانى متلاطم نمى شود و اقيانوس كبير را از اين جهت اقيانوس آرام مى خوانند كه هيجان امواجش به خاطر گسترش آن كمتر است.
مطالعه حالات بزرگان،مخصوصا انبياء و ا مطالعه حالات بزرگان،مخصوصا انبياء و اولياى الهى كه بر اثر صبر و شكيبايى به مقامات عالى روحانى نايل گشتند،مى تواند از انگيزه هاى مؤثر باشد،همان گونه كه آنهادر همه چيز الگو و اسوه اند. مساله صبر و شكيبايى در برابر حوادث سخت زندگى و مشكلات عظيمى كه در راه پيروزى انسان وجود دارد،تنها بعد اخلاقى ندارد،بلكه از نظر بهداشت و سلامت جسم نيز فوق العاده موثر است.افراد ناشكيبا عمرى كوتاه و توام با انواع بيمارى ها دارند كه مهمترين آنها بيمارى هاى قلبى و عصبى است،در حالى كه شكيبايان از عمر طولانى وتوام با سلامت نسبى برخوردارند،به همين دليل،روانشناسان معتقدند داشتن مذهب(كه انسان را به شكيبايى در برابر مشكلات ترغيب مى كند)يكى از شرايط سلامت جسم و روان انسان است. در حديثى از امير مؤمنان على عليه السلام آمده است:«من احب البقاء فليعد للمصائب قلباصبورا،كسى كه دوست دارد عمر طولانى داشته باشد،بايد قلب صبورى در برابر مصائب آماده كند.» (53)