لطفا منتظر باشید ...
اعتراف به حقوق مردم
احتياجات بشر در آب و نان و جامه و خانه خلاصه نمي شود، يك اسب و يا يك كبوتر را مي توان با سير نگهداشتن و فراهم كردن وسيله آسايش تن، راضي نگهداشت. ولي براي جلب رضايت انسان، عوامل رواني به همان اندازه مي تواند مؤثر باشد كه عوامل جسماني.حكومتها ممكن است از نظر تامين حوائج مادي مردم، يكسان عمل كنند، در عين حال از نظر جلب و تحصيل رضايت عمومي يكسان نتيجه نگيرند، بدان جهت كه يكي حوائج رواني اجتماع را برمي آورد و ديگري برنمي آورد.
يكي از چيزهائي كه رضايت عموم بدان بستگي دارد اينست كه حكومت با چه ديده اي به توده مردم و به خودش نگاه مي كند؟ با اين چشم كه آنها برده و مملوك و خود، مالك و صاحب اختيار است؟ و يا با اين چشم كه آنها صاحب حقند و او خود تنها وكيل و امين و نماينده است؟ در صورت اول هر خدمتي انجام دهد از نوع تيماري است كه مالك يك حيوان براي حيوان خويش، انجام مي دهد، و در صورت دوم از نوع خدمتي است كه يك امين صالح انجام مي دهد.
اعتراف حكومت به حقوق واقعي مردم و احتراز از هر نوع عملي كه مشعر بر نفي حق حاكميت آنها باشد، از شرايط اوليه جلب رضا و اطمينان آنان است.
