پیامبر شناسی نسخه متنی

آيات مربوط به نزول قرآن از جانب خداوند و ملائكه او، فراتر از حد اين مقاله است، بدين جهت در اين مختصر از ذكر آنها و همچنين آيات بسيار متعدد ديگرى كه بر الهى بودن و غير بشرى بودن قرآن دلالت صريح و آشكار دارد صرف نظر مى كنيم.

از مجموع آيات ياد شده در اين مقاله بدست آمد كه قرآن، استناد خودش را به خداوند و ملائكه او، امرى مسلم دانسته و اين ادعا را كه قرآن مستند به پيامبر يا انسان ديگر است مردود مى داند.

1) احمد سياح، فرهنگ بزرگ جامع نوين، به ضميمه رجال نامى شيعه، بازار شيرازى، تهران، چاپ نهم، ج 1، ص 242.

2) سيد محمد حسين طباطبايى، الميزان فى تفسير القرآن، مؤسسه مطبوعاتى اسماعيليان، قم، ج 1، صص 90- 58.

3) محمدتقى مصباح يزدى، راه و راهنماشناسى و معارف قرآن (4و5.)، انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى رحمه الله و انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، چاپ اول، پائيز 1376، صص 61- 58; جعفر سبحانى، تلخيص على ربانى گلپايگانى، محاضرات فى الالهيات، مؤسسة النشر الاسلامى، صص 377- 375.

4) عبد الله جوادى آملى، قرآن در قرآن، تفسير موضوعى قرآن كريم، مركز نشر اسراء، چاپ اول، بهار 1378، ص 128.

5) همان، ص 129.

6) اسراء/88.

7) هود/13.

8) يونس/38.

9) بقره/23- 24.

10) عبد الله جوادى آملى، پيشين، صص 131- 128.

11) محمد تقى مصباح يزدى، معارف قرآن، انتشارات مدرسه علميه معصوميه، صص 87- 85; سيد محمد حسين طباطبايى، قرآن در اسلام، انتشارات دار الكتب الاسلامية، تهران 1373، صص 13- 12 و صص 41، 71- 67.

12) طور/34- 33.

13) هود/13 و يونس/38.

14) عنكبوت/48.

15) يونس/16.

16) قيامت/19- 16.

17) طه/114.

18) الحاقه/47- 40.

19) نساء/113.

20) بقره/239.

21) مدثر/30- 18.

22) مانند بقره/185.

23) زمر/23.

24) شعراء/194- 193.

25) نحل/102.

26) ر.ك.: محمد تقى مصباح يزدى، پيشين، ص 56.

27) بقره/97.

28) شعراء/194 و نحل/102.

29) جن/26- 28.

30) نحل/102- 101.

31) انعام/91.

32) اعلى/6.

33) يوسف/2.

34) شعراء/195- 193.

35) زخرف/3.

36) همچنين ر.ك.: نحل/103، رعد/37، طه/113، زمر/28 و فصلت/3.