تشكيلات دينى و فرقه هاى يهود - آشنایی با ادیان الهی نسخه متنی

عيد فَصَح

كه آن را عيد فطر هم مى گويند، ودر ميان مسيحيان به (عيد پاك ) معروف است .اين عيد، همه ساله
در بهار، اواسط ماه (نيسان رومى ) بين فروردين و ارديبهشت واقع مى شود.اين عيد كه به مناسبت سالگرد


آزادى بنى اسرائيل از مصر، برگزار مى شود، همزمان و همگامبا زايش گوسفندان و شكفتن درختان نيز هست .

مراسم اين عيد، طىّ يك هفته انجام مى شود. در شبو روز نخست ، همه افراد خانواده ، دور هم جمع مى شوند و
ضمن تلاوت تورات ، نان فطر، آبو نمك به ياد روزگارى كه قوم بنى اسرائيل در صحراى سينا از نان فطر
استفاده مى كردهاست . همراه با چهار پياله شراب مى خورند، و نيز بعضى گياهان تلخ ، براى شكر رهايى
ازآن روزگار تلخ ستم آلود و بيدادگرى فرعون ،ميل مى كنند.

عيد شابوعوت ، يا عيد هفته ها (119)

اين عيد، پنجاه روز پس از عيد فصح ، و منطبق باهنگام برداشت محصول
كشاورزى در ماه خرداد است كه به مناسبتنزول (احكام عشره ) در كوه طور، در صحراى سينا برپا مى گردد.

عيد روش هشانا

اين عيد كه اوّلسال يهود است مطابق است با روز اول تشرين رومى و آغازسال شمسى آنان
(اواخر شهريور يا اوايل مهرماه )، اين عيد، همان عيد كَرناها است كه با دميدن دربوق و كَرنا، ظاهر
شدنِ، هلال ماه نو، اعلام مى گردد، و نيز به ياد روز قيامت و دميدن صوراسرافيل است .

عيد كيپور

اين عيد 10 روز بعد از آغاز سال شمسى يهود، برپا مى شود، و به مناسبت كفّارهگناهان در آن
روز، روزه بزرگ (روزه كفّاره ) مى گيرند و از گناهان ، توبه مى كنند.

عيد سايبان ها

پنج روز پس از عيد كيپور، برقرار مى شود، به ياد سايبان هايى است كه درصحراى سينا برپا
مى داشته اند. اين عيد، همه ساله بافصل پائيز (مهر و آبان ) و با هنگام چيدن ميوه و انگور، منطبق مى
شود.

يهوديان ، اعياد ديگرى چون عيد (حنوكا) و عيد (پوريم ) و... دارند كه براى اختصار، ازشرح و بيان آن ها
خوددارى مى شود.(120)

تشكيلات دينى و فرقه هاى يهود

پيش از معرّفى گروه هاى مذهبى يهود، ذكر مقدّمه اى به شرح زير، ضرورت دارد:

پس از حمله (اسكندر مقدونى ) به سرزمين پهناور ايران آن روز و سقوط امپراطورى بزرگهخامنشى ، همه
سرزمين هاى قلمرو حكومتى آنان از جمله سرزمين شام و فلسطين به تصرّفاسكندر در آمد. از اين تاريخ ،
ملّت يهودِ ساكن فلسطين ، با فرهنگ و زبان يونانى ، آشنا شده، و تحت تاءثير فرهنگ و تفكّرات عقلى
فلسفى آن ، قرار گرفتند. براى همين ، اين دوره را،دوره يونانى مآبى يا (هلنيسم ) مى نامند.

هر چند خود اسكندر، با يهوديان به خوبى رفتار كرده ، و آن ها را در اجراى مراسم دينى شانآزاد گذاشت ،
ولى جانشينان سلوكى او (سلوكيان ) در شام با آنان از در ناسازگارى در آمده ،به شكنجه و آزار و
كشتارشان پرداختند. نتيجه اين برخوردهاى خشن ، موجب گشت تا كاهن زادهاى به نام (مكابوس ) شورش كرده و
با كمك يهوديان هم كيش خود از زير يوغ سلوكيان شام، آزاد شده و سلسله اى جديد به نام (مكابيان ) را
تاءسيس كرد كه تا صدسال ، دوام داشت .

در دوره مكابيان ، گرچه يهوديان از جنبه سياسى ،مستقل بودند ولى از نظر فرهنگى ، تحت نفوذ و سيطره
انديشه هاى يونانى قرار داشتند. ازاين رو، در دوران هلنيسم كه دوران حكومت مكابيان هم در واقع جزوى
از دوران هلنيسم محسوب مىشود به خاطر چالش هاى جدّى كه در عقايد وباورهاى دينى يهوديان پديد آمد، و
موجبتضارب آرا و بلكه اختلاف آشكار در باورها و عقايد آنان گشته بود، به تدريج ، فرقه هاىسياسى
مذهبى با مبانى دينى كلامى مستقل ، پديدار شدند. برخى از اين گروه هاى مهمّ مذهبىيهود عبارتند از:

1 و 2 فرقه هاى فريسيان و صدوقيان

در تمام سده هاى دومواول پيش از ميلاد كه يهوديان به طور جدّى با
انديشه هاى يونانى ، مواجه شدند؛ به دوصورت از خود، واكنش نشان دادند، و دوفرقه سياسى مذهبى مهمّ
يهودى به نام (فريسيان )و (صدوقيان ) با آرا و عقايد متفاوت بيش از ديگر فرقه ها، خود نمايى كردند.

فرقه فريسيان ، كه به معناى جداشوندگان و كناره گيران است ، و بيشترين طرفدارانش هم، مردم فقير و كم
در آمد بودند، در برابر يونانى مآبى (هلنيسم ) ايستادگى كردند، و اصرارمى ورزيدند آداب مذهب يهود
بايد آن طور كه در شريعت موسى مندرج است به صورتكامل به اجرا در آيد و نيز براى روايات شفاهى هم ،
اهمّيّت فراوانىقائل بودند.