لطفا منتظر باشید ...
آن امورى كه نزد ما به اتمام رسيد، چنان كه آنان كه از ابتدا نظارگان و خادمانكلام بودند به ما
رسانيدند، من (لوقا) نيز مصلحت چنان ديدم كه همه را من البدايه به تدقيقدر پى رفته ، به ترتيب به تو
بنويسم اى تيوفِلُس عزيز!)
همه مسيحيان هميشه و همه جا معتقد بوده و هستند كهاناجيل كنونى زندگى نامه و سخنان حضرت عيسى مسيح (ع
) است كه چهار تن به نام هاى :مَتّى ، مَرقُس ، لوقا و يوحّنا آن ها را نوشته اند.(207)نويسندگان انجيلاوّل و چهارم (به عقيده مسيحيان پيرو كليسا) از حواريّون و نويسندگان دوانجيل ديگر
از حوارى حواريّون ، معرّفى شده اند. ميان سهانجيل اوّل ، يعنى انجيل متّى ، مرقُس و لوقا، هماهنگى
وجود دارد، به اين جهت آن ها را(اناجيل همنوا) مى نامند. ولى انجيل چهارم (يوحنّا) به خاطر هماهنگ
نبودن با آن ها، همنوا ناميدهنمى شود.بنابر اين ، بخش نخست ، مشتمل بر چهار انجيل به شرح زير است :1 انجيل متّى (متّى حوارى است ، كه در انجيلش پيرامون سيره و مواعظ مسيح (ع ) با اشاره بهپيشگويى هاى
عهد عتيق ، سخن مى گويد).2 انجيل مرقُس (حوارى حوارى ، كه انجيلش قديمى ترين و كوتاه ترين كتاب سيره و مواعظحضرت عيسى است ).وجه اين كه انجيل مرقس قديمى ترينانجيل است بدين جهت است كه مرقس اين انجيل را به امر استاد خود (پطرس
حوارى ) نوشته است، يعنى پطرس خاطرات خوداز عيسى (ع ) را گفته و او به رشته تحرير در آورده است.(208)3 انجيل لوقا (حوارى حوارى كه انجيلش درباره سيره و مواعظ حضرت مسيح همراه با پرداختنبه جزئيات آن
است ).4 انجيل يوحنّا (حوارى است كه انجيلش متاءخّرترين كتاب سيره و مواعظ حضرت مسيح است ؛ بااين ويژگى كه
حضرت عيسى مسيح (ع ) را فوق بشر، معرّفى مى كند!) (209)
بخش دوم : زندگى نامه و سخنان مبلّغان صدر مسيحيّت
اين بخش فقط يك كتاب به نام (اعمال رسولان ) دارد كه به قلم لوقا، مؤ لف سومينانجيل مى باشد و در شرححال رسولان و مبلغان صدر مسيحيّت بويژه پولس است .مسيحيان معمولا حواريّون را (شاگردان ) مى نامند. همچنين به آن ها و به همه مبلّغان مسيحيت درقرن اوّل
ميلادى ، عنوان (رسول ) مى دهند (210). به طورى كه ازاناجيل به دست مى آيد بلند مرتبه ترين رسول (شمعون بن
يونا) است ، كه حضرت عيسى(ع ) به او لقب (صخره ) داده و فرمود: (بر اين صخره ، كليساى خود را بنا مى كنم
.) (211) واژه يونانى (كليسا)، كه به معنى مجمع و مكان عبادت مى باشد، علاوه برآن ، بر جامعه مسيحيّت نيز
دلالت مى كند. (212) مانند واژه فارسى (بازار) كهعلاوه بر دلالت بر مكان داد و ستد، به جامعه اقتصادى نيز
اطلاق مى شود معادل واژه صخره در زبان سُريانى (كيفا) و در زبان يونانى (پطرس ) است ، و در عربى(الصّفا)
مى باشد. رئيس كليساى كاتوليك كه (پاپ ) يعنى (پدر)، خوانده مى شود،خود را جانشين پطرس مى داند.رسول ديگرى به نام (پولُس ) است كه عملا از پطرس مهم تر است ، و چنان كه خواهيم گفتبايد وى را معمار و
بانى مسيحيّت كليسايى كنونى دانست . (213) او نزد مسيحيان ، ارجو منزلت والايى دارد. با اين كه در قرن
اوّل ميلادى كتاب هاى زيادى پيرامون سيره رسولاننوشته شده ، ولى تنها يكى از آن ها به نام (اَعمال
رسولان ) رسميّت يافته است . اين كتابداراى 28 باب است . ابواب اوّل تا هشتم از ايّامى سخن مى گويند كه
هنوز پولس به مسيحيّتنگرويده بود. در اين ابواب ، عيسى (ع ) بنده خدا و حتّى يك بار (پسر انسان )
خواندهشد. (214) به شهادت اناجيل ، عنوان (پسر انسان ) بسيار مورد علاقه و توجّهحضرت عيسى (ع ) بوده است ،
چه اين كه اين لقب رايج ترين لقبى است كه عيسى درانجيل براى خود به كار مى برد. (215) اما مسيحيان اين
تعبير را درباره وى به كارنمى برند. از سوى ديگر، در همين هشت باب ،عنوان رايج (پسر خدا) درباره آن
حضرت بهكار نرفته است ، جز اين كه در برخى از نسخ اصلى آن كتاب كه در زمان هاى متاءخّرترىنسخه بردارى
شده ، با افزودن يك فقره (باب هشتم ، جمله 38) عنوان (پسر خدا) براىحضرت عيسى بن مريم (ع ) استعمال شده
است .ابواب نهم تا بيست و هشتم ، احوال و اعمال پولس را شرح مى دهد، واين كه پولُس پس ازقبول مسيحيّت (بى
درنگ در كنايس به عيسى موعظه مى كرد كه او پسر خداست) (216). همچنين اختلاف وى با برخى از
