لطفا منتظر باشید ...
2- تاءييد ميثاق
كودك تعميد يافته ، چون به سنّ بلوغ رسيده بايد نزد كشيش رفته و ميثاق خود را تاءييد كندو ايمان قلبىخود را در حضور كشيش ، اعتراف كرده و رسما وارد دين مسيح شود.اگر كسى كه به كليسا مى پيوندد و بالغ باشد، تعميد و تاءييد ميثاق را همزمان و به عنوان دو نيمه يك
آيين مى پذيرد. هرگاه وى در كودكى ، تعميد يافته باشد، تاءييد تا زمان بلوغ ،يعنى بين 13 تا 16 سالگى ،
به تاءخير مى افتد.
3- توبه و اقرار به گناه
(اين مراسم را پروتستان ها قبول ندارند)، هر شخص مسيحى به ويژه كاتوليك ها بايد طىّتشريفاتى به حضوركشيش رفته و به گناهان خود، اعتراف و از آن ها توبه كند. آيينتوبه در طول تاريخ مسيحيّت اشكال مختلفى
به خود گرفته است .در قرن نخست تاريخكليسا، توبه به صورت علنى انجام مى گرفت ، در قرون بعدى (اعتراف
فردى ) به گناه ، پا گرفت و مرسوم شد و امروزه بر جنبه همگانى توبه و اقرار به گناه ، تاءكيد مىشود.توضيح آن كه اقرار واعتراف به گناه كه در آغاز از طرف داوطلب توبه در حضور همه جمعانجام مى شد، اما از
قرن يازدهم به بعد اين اقرار به گناه جنبه خصوصى پيدا كرده و شخص توبه كننده تنها در محضر كشيش
اعتراف مى كند .(285)
4- ازدواج
هر مردوزن مسيحى ، هنگام ازدواج بايد طىّ تشريفاتى در كليسا با حضور كشيش ، پيمان عقدازدواج خود رامنعقد سازند. مسيحيان ، ازدواج را رمز ونشانه اى بشرى براى شيوه رفتار خدا باانسان به شمار مى آورند؛
همان خداى پاك ، كه انسان ها را دوست دارد؛ به امور آن ها اهتمام ورزيده و به وعده هاى خود به آنان
پايبند است .
5- تدهين (روغن مالى به بيماران )
(اين رسم را نيز پروتستان ها قبول ندارند)، تدهين ، اين گونه است كه كشيش به بيمارانِ به ويژه درشُرُف مرگ با روغن زيتون مقدّس ، تدهين كرده و روغن بر بدن او مى مالد و براىآمرزش وى دعاى مخصوصى مى
خواند.
6- سازمان روحانى كليسا
مجموع سلسله مراتب روحانيّت در آيين مسيح از پاپ گرفته تا پايين ترين مرتبه ودرجهدينى روحانى براىغالب مسيحيان به ويژه كاتوليك ها مورد احترام بوده و از حرمت و تقدّس خاصّى نزد آنان برخوردارند.مشهورترين عناوين روحانيّان مسيحى به ترتيب عبارتند از:پاپ ، كاردينال ، شماس ، كشيش و اسقف . البته
سه تاى اخير بيشتر نمودار درجات روحانيان مسيحى اند تا عنوان آن ها، و هر عيسوى بايد به اين سلسله
مراتب مقدسه اعتقاد داشته باشد.(286)
7- عشاى ربّانى
اين رسم و عمل كه تمامى مسيحيان آن را انجام مى دهند، يكى از اساسى ترين شعائر دينى عبادى مسيحيّتاست ، و در عين حال يادبود و بازسازى شام آخر عيسى با شاگردانش در شب پيشاز مرگ اوست . عيسى در آن شام ،
نان و شراب را به عنوان گوشت و خون خود! البتّه به اعتقاد مسييحان به شاگردان داد تا بخورند و بنوشند.از اين رو، مسيحيان به ياد شام آخر عيسى مسيح ، در مراسم خاصّى جمع مى شوند و از دست كشيش، قطعه نانى
گرفته تناول مى كنند و جام شرابى مى نوشند؛ نان به منزله گوشت و شراب همچون خون عيسى است اين گونه
معتقد مى شوند كه گوشت و خون عيسى ، جزو وجود آن ها شدهاست !هر يك از كليساهاى مسيحى در شعائر و آيين هاى برگزارى عشاى ربانى ، ابتكاراتى پديدآورده اند، ولى دو
عنصر اساسى در همه مراسم ، ثابت است : يكى خواندن دو يا سه قطعه ازكتاب مقدّس و ديگرى خوردن قربانى
مقدّس . هنگام تبرّك نان و شراب ، پيشواى مراسم ،سخنان عيسى در شام آخر را تلاوت مى كند. علاوه بر
خواندن كتاب مقدّس و خوردن قربانى ،همخوانى ، دعا و شكر به درگاه خدا برقرار مى شود.(287)
