تفسیر نمونه جلد 9

مِنَ الْجاهِلِينَ).

نوح دريافت كه اين تقاضا از پيشگاه پروردگار درست نبوده است و هرگز نبايد نجات چنين فرزندى را مشمول وعده الهى بر نجات خاندانش بداند، لذا رو به درگاه پروردگار كرد و گفت:" پروردگارا من به تو پناه مى‏برم از اينكه چيزى از تو بخواهم كه به آن آگاهى ندارم" قالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْئَلَكَ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ).

" و اگر مرا نبخشى و مشمول رحمتت قرار ندهى از زيانكاران خواهم بود" (وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِي وَ تَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخاسِرِينَ).

در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد:

1- چرا فرزند نوح، عمل غير صالح بود؟

بعضى از مفسران معتقدند كه در اين آيه كلمه‏اى در تقدير است، و در اصل مفهومش چنين است انه ذو عمل غير صالح:" فرزند تو داراى عمل غير صالح است".

ولى با توجه به اينكه گاهى انسان در انجام يك كار آن چنان پيش مى‏رود كه گويا عين آن عمل مى‏شود در ادبيات زبانهاى مختلف به هنگام مبالغه اين تعبير فراوان ديده مى‏شود، مثلا گفته مى‏شود فلان كس سرا پا عدل و سخاوت است، و يا فلان شخص سرا پا دزدى و فساد است، گويى آن چنان در آن عمل غوطه‏ور گشته كه ذات او عين آن عمل گشته است.

اين پيامبر زاده نيز آن قدر با بدان بنشست و در اعمال زشت و افكار نادرستشان غوطه‏ور گشت كه گويى وجودش تبديل به يك عمل غير صالح شد.

بنا بر اين تعبير فوق در عين اينكه بسيار كوتاه و مختصر است، گوياى يك‏