تفسیر نمونه جلد 9

كارى در مورد كسى شايسته است كه از همه نيازها و احتياجهاى بندگان و از اسرار غيب و نهان آنها با خبر است و توانايى بر اجابت دعوت و انجام خواسته‏ها دارد، و به همين دليل توحيد صفات، سبب توحيد عبادت مى‏گردد (دقت كنيد).

3- بعضى از مفسران گفته‏اند كه تمام سير انسان در طريق عبوديت پروردگار در دو جمله در آيه فوق خلاصه شده: فَاعْبُدْهُ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ چرا كه عبادت خواه عبادت جسمانى باشد مانند عبادات معمولى و يا عبادت روحانى باشد مانند تفكر در عالم آفرينش و نظام اسرار هستى، آغاز اين سير است.

و توكل يعنى واگذارى مطلق به خدا و سپردن همه چيز بدست او كه يك نوع" فناء فى اللَّه" محسوب مى‏شود، آخرين نقطه اين سير مى‏باشد.

در تمام اين مسير از آغاز تا انتها توجه به حقيقت توحيد صفات، رهروان اين راه را يارى مى‏دهد، و به تلاش و تكاپوى آميخته با عشق وا مى‏دارد.

پروردگارا! چنان كن كه ترا با صفات جلال و جمالت بشناسيم.

و چنان كن كه با آگاهى به سوى تو حركت كنيم.

پروردگارا! به ما توفيقى ده كه مخلصانه ترا" پرستش" كنيم و عاشقانه به تو" توكل" نمائيم.

پروردگارا! در اين برهه از زمان كه پس از انقلاب شكوهمند اسلامى ما مشكلات روز افزون از هر سو ما را احاطه كرده، و دشمنان براى خاموش كردن نور اين انقلاب تلاش و كوشش مى‏كنند، تنها اميد ما تويى، و تكيه گاه براى حل اين مشكلات ذات پاك تو است.

پروردگارا! اين ما نبوديم كه راه را تا بدينجا پيموديم، بلكه تاييدات آشكار و نهان تو بود كه در همه جا ما را در رسيدن به اين مرحله توان بخشيد،