تفسیر نمونه جلد 9

نخستين صفتى كه براى آنها ذكر مى‏كند، شوخى كردن با حقايق و مسخره نمودن مسائل سرنوشت ساز است، آنها بر اثر جهل و نادانى و غرور هنگامى كه تهديد رجال آسمانى را در زمينه مجازات و كيفر بدكاران مى‏شنوند، و" چند صباحى بر آنها مى‏گذرد و خداوند به لطفش عذاب و مجازات را تاخير مى‏اندازد با بى‏شرمى مخصوصى مى‏گويند چه چيز اين عذاب الهى را به تاخير انداخت؟" چه شد اين مجازات، كجا رفت اين كيفر؟ (وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ ما يَحْبِسُهُ).

" امت" از ماده" ام" (بر وزن قم) به معنى مادر است، و در اصل به معنى انضمام اشياء به يكديگر مى‏باشد و به همين جهت به هر گروهى كه در هدف، يا در زمان و مكان واحدى جمعند امت گفته مى‏شود، ولى اين كلمه به معنى وقت و زمان نيز آمده است، چرا كه اجزاى زمان بهم پيوسته‏اند و يا به خاطر اينكه هر جماعت و گروهى در عصر و زمانى زندگى مى‏كنند، در سوره يوسف آيه 45 مى‏خوانيم وَ ادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ" زندانى آزاد شده بعد از مدتى به ياد يوسف افتاد" در آيه مورد بحث نيز" امت" به همين معنى آمده است، و لذا با كلمه" معدودة" توصيف شده است، يعنى اگر مدت كوتاهى مجازات را از آنها تاخير بيندازيم مى‏گويند: چه چيز مانع آن شده است؟

بهر حال اين شيوه همه جاهلان مغرور و بى‏خبر است، كه هر چه با تمايلات آنها سازگار نباشد، در نظرشان مسخره است، لذا تهديدهاى تكان دهنده و بيدار كننده مردان حق را، به شوخى مى‏گيرند و هميشه با آتش بازى مى‏كنند.

اما قرآن با صراحت به آنها پاسخ مى‏گويد: آگاه باشيد آن روز كه مجازات الهى فرا رسيد هيچ چيز جلو آن را نخواهد گرفت" (أَلا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ).

" و آنچه را مسخره مى‏كردند بر آنان نازل مى‏شود" و آنها را درهم مى‏كوبد (وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ).