4- شك نيست كه پيامبر (ص) بايد در مقابل حق طلبان معجزاتى به عنوان سند حقانيت خود ارائه كند و هيچ پيامبرى نميتواند تنها روى ادعا تكيه نمايد ولى بدون شك مخالفانى كه در آيات فوق سخنى از آنان به ميان آمده در جستجوى حقيقت نبودند، و معجزاتى را كه مطالبه مىكردند معجزات اقتراحى بود (منظور از معجزات اقتراحى اين است كه هر كس به ميل و هوس خود پيشنهاد معجزهاى بكند و به هيچ معجزه ديگرى قناعت نكند) مسلما چنين افرادى بهانه جو هستند نه حقيقت خواه.آيا حتما لازم است پيامبر داراى گنجهاى عظيمى باشد آن چنان كه مشركان مكه پيشنهاد مىكردند؟ و يا حتما بايد فرشتهاى همراه او به تبليغ رسالت پردازد؟از اين گذشته آيا خود قرآن از هر معجزهاى برتر و بالاتر نبود؟ اگر واقعا آنها در صدد بهانه جويى نبودند چرا به همين گفتار قرآن گوش فرا نمىدادند كه مىگويد:" اگر معتقديد اين آيات را پيامبر از پيش خود گفته برويد و همانند آن را بياوريد و از تمام مردم جهان كمك بگيريد".
لطفا منتظر باشید ...
