تفسیر نمونه جلد 9

و آن روز كه ملتها به قدرت توحيد و وحدت كلمه آشنا شوند و همگى زير پرچم" اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ" جمع گردند و به نيروى عظيم خود پى برند آن روز روز نابودى آنها است، اين درس بسيار مهمى است براى امروز ما و براى فرداى ما و براى همه انسانها در كل جامعه بشرى و در سراسر تاريخ.

مخصوصا توجه به اين نكته ضرورت دارد كه يوسف مى‏گويد: حكومت مخصوص خداست (إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ) و سپس تاكيد مى‏كند پرستش و خضوع و تسليم نيز فقط بايد در برابر فرمان او باشد (أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ) و سپس تاكيد مى‏كند آئين مستقيم و پا بر جا چيزى جز اين نيست (ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ) ولى سرانجام اين را هم مى‏گويد كه با همه اين اوصاف متاسفانه اكثر مردم از اين واقعيت بى‏خبرند (وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ) و بنا بر اين اگر مردم آموزش صحيح ببينند و آگاهى پيدا كنند و حقيقت توحيد در آنها زنده شود اين مشكلاتشان حل خواهد شد.

4- سوء استفاده از يك شعار سازنده

شعار" إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ" كه يك شعار مثبت قرآنى است و هر گونه حكومت را جز حكومت" اللَّه" و آنچه به" اللَّه" منتهى مى‏شود نفى مى‏كند متاسفانه در طول تاريخ مورد سوء استفاده‏هاى عجيبى واقع شده است از جمله همانگونه كه مى‏دانيم خوارج نهروان كه مردمى قشرى، جامد، احمق و بسيار كج سليقه بودند براى نفى حكميت در جنگ صفين به اين شعار چسبيدند و گفتند تعيين حكم براى پايان جنگ يا تعيين خليفه گناه است چرا كه خداوند مى‏گويد" إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ":

حكومت و حكميت مخصوص خدا است!.

آنها از اين مساله بديهى غافل بودند، و يا خود را به تغافل مى‏زدند، كه اگر حكميت از طرف پيشوايانى تعيين شود كه فرمان رهبريشان از طرف خدا