تفسیر نمونه جلد 9
لطفا منتظر باشید ...
كدام آيه نازل شده است؟، امام فرمود: آيا آيهاى كه در سوره هود است نخواندهاى أَ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ، پيامبر" بينه الهى" داشت و" شاهد" من بودم «1».در آخرين آيه سوره رعد نيز تعبيرى ديده مىشود كه اين معنى را تاييد مىكند آنجا كه مىفرمايد: وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ:" كافران مىگويند تو پيامبر نيستى بگو همين اندازه بس كه خداوند ميان من و شما شاهد و گواه است و همچنين كسى كه علم كتاب (قرآن) نزد او است.در روايات بسيارى از طرق شيعه و اهل سنت چنين مىخوانيم كه منظور از مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ على (ع) است.اين نكته نيز لازم به ياد آورى است: همانگونه كه سابقا هم اشاره كرديم يكى از بهترين طرق شناخت حقانيت يك مكتب مطالعه در وضع پيروان و مدافعان و حاميان آن است. طبق ضرب المثل معروف امامزاده را از زوارش بايد شناخت هنگامى ملاحظه كنيم گروهى پاكباز، باهوش، باايمان، مخلص و با تقوى گرد رهبر و مكتبى جمع شدهاند به خوبى مىتوان دريافت كه اين مكتب و آن رهبر در يك حد عالى از صداقت و درستى است.اما هنگامى كه ببينيم يك عده فرصتطلب: شياد، بىايمان، و بىتقوا، اطراف مكتب و يا رهبرى را گرفتهاند كمتر مىتوان باور كرد كه آن رهبر و آن مكتب بر حق باشد.اشاره به اين مطلب را نيز لازم مىدانيم كه تفسير كلمه" شاهد" به على (ع) منافاتى با اين حقيقت ندارد كه همه مؤمنان راستين و افرادى همچون ابو ذرها، سلمانها، و عمار ياسرها را شامل شود چرا كه اين گونه تفاسير اشاره به فرد شاخص و برتر مىكند،
