تفسیر نمونه جلد 9

آگاه نمى‏كند مگر رسولانى كه مورد رضايت او هستند).

بنا بر اين هيچگونه تضادى ميان آيات مورد بحث كه نفى علم غيب از پيامبران مى‏كند و آيات يا رواياتى كه آگاهى بعضى از غيوب را به پيامبران يا امامان (ع) نسبت مى‏دهد وجود ندارد.

آگاهى از اسرار غيب بالذات مخصوص خدا است و ديگران هر چه دارند بالعرض و از طريق تعليم الهى مى‏باشد و به همين دليل محدود به حدودى است كه او اراده مى‏كند «1».

2- مقياس سنجش فضيلت‏

بار ديگر در اين آيات به واقعيت بر خورد مى‏كنيم كه صاحبان زر و زور و دنياپرستان مادى كه همه چيز را از دريچه افكار خود به همان رنگ مادى مى‏بينند تمام احترام و شخصيت را در داشتن ثروت و مقام و موقعيتهايى هموزن اين دو مى‏پندارند، بنا بر اين تعجب نيست كه مؤمنان راستينى كه دستشان از مال و ثروت تهى بود در قاموس آنها به عنوان" اراذل" معرفى گردند و با چشم حقارت و پستى به آنها بنگرند.

اين منحصر به قوم نوح نبود كه مؤمنان مستضعف مخصوصا جوانان انقلابى را كه اطرافش را گرفته بودند تهى مغز و كوتاه فكر و بى‏سر و پا مى‏دانستند، تاريخ نشان مى‏دهد كه اين منطق در برابر پيامبران ديگر مخصوصا در مورد پيامبر اسلام (ص) و مؤمنان نخستين وجود داشته است.

هم اكنون نظير اين منطق را در عصر و زمان خود مى‏بينيم كه مستكبران فرعون صفت، با اتكاى به قدرت شيطانى خود مؤمنان راستين را متهم به تمام‏

(1) براى توضيح بيشتر به جلد پنجم تفسير نمونه صفحه 245 و جلد 7 صفحه 46 مراجعه فرمائيد.