نهم از عقود جايزه هديه است. - شرح صیغ العقود و الإیقاعات نسخه متنی

چهار سبب اجماعى است كه هبه را لازم مى‏كنند بعد از صيغه و قبض، كه از براى واهب رجوع جايز نمى‏شود.

پنجم- تصرّف متّهب است در عين موهوبه به تصرّف مالكانه. اگر چه با عقود جايزه باشد مثل اين كه بعد از قبض هبه، به ديگرى [داد] و يا وصيّت كرد از براى او و مانند اينها. و در لزوم [هبه‏] به سبب اين تصرّف مالكانه خلاف است و اشهر لزوم است مطلقا. و تفصيل [است‏] در تصرّفات غير لازمه مثل هبه قبل القبض به ديگرى و وصيّت از براى غير و ضيافت قبل از اكل و طبخ و طحن و مانند اينها در ميانه صدق تصرّف عرفا. هم چنان كه در طبخ و طحن است و عدم صدق وى هم چنان كه در سه مثال قبل از طبخ اظهر است.

نهم از عقود جايزه هديه است.

و فرق در ميانه آن و هبه اين است كه هديه در جائى گفته مى‏شود كه‏

قبا ببرد آيا بعد از بريدن بدوزد هم و يا گندم را آرد بكند و نحو آن آيا در حكم تلف است يا نه ظاهر اينست كه در حكم تلف نيست، بلكه مى‏گويند عين باقى است اگر چه از حالت خود تغيير يافته. و نقل لازم مثل بيع و نحو آن در حكم تلف است كه در ملك او باقى نيست و نقل جايز هم چنين است مادامى كه فسخ نكرده‏اند و بعد از فسخ نيز اشكال دارد و هبه بر ديگرى هم يا نقل لازم است يا نقل جايز و بهر تقدير رجوع جايز نيست و وصيّت كردن داخل تصرّف ناقل نيست، پس وصيّت را همراه هبه نمودن و هر دو را مقابل نقل مطلق نمودن چنانچه مصنّف نموده درست نيست، بلى هبه قبل از قبض نظير وصيّت است و هر دو تصرّف بلا تغيير و لا نقل هستند بلا اشكال رجوع جايز است شرح‏