يازدهم از ايقاعات: تدبير است. - شرح صیغ العقود و الإیقاعات نسخه متنی

يا بگويد: «أعتقتك قربة إلى اللَّه».

يعنى: آزاد كردم تو را به جهت امتثال امر خداوند.

يازدهم از ايقاعات: تدبير است.

و آن عتق مولى است مملوك خود را بعد از موت خود. و صيغه وى [آن‏] اين است كه بگويد: «أنت حرّ بعد وفاتى قربة إلى اللَّه».

يعنى: تو آزادى بعد از وفات من به جهت امتثال امر خداوند.

و لكن در اشتراط نيّت قربت (1) خلاف است، أحوط اشتراط است پس او باقى است بر ملكيّت تا بعد از وفات مولى كه از ثلث مال او محسوب مى‏شود (2) پس اگر مالى به جز او نداشته باشد، تجهيز و دين مقدّم است بر

بسوى خداوند اگر چه اين تقرّب حاصل نخواهد شد مگر از جهت امر و لكن قربة إلى اللَّه بمعنى امتثال امر نيست اگر چه ديگران هم گفته‏اند. شرح‏

(1) يعنى در صورت وصيّت به عتق بعد از وفات و أظهر عدم اشتراط است بلكه در مطلق عتق هم نيّت قربت لازم ندارد اين تصرّفى است كه شخص در ملك خود مى‏كند (مى‏نمايد خ ل) مثل اينست كه مالى به ديگرى مى‏بخشد بلى اگر بخواهد كه ثواب ببرد نمى‏شود مگر با نيّت قربت و هم چنين است اگر عتق مأمور به بوده باشد وجوبا يا ندبا بخصوصه از جهت كفّاره و غير ذلك كه در آنجا هم نيت قربت لازم است. فتأمّل. شرح‏

(2) يعنى بمجرّد موت آن كس آزاد مى‏شود و از ثلث مال او محسوب مى‏شود و آيا بعد از موت آن شخص معيّن صيغه عتق لازم است كه ورثه بخوانند يا نه و ظاهر اينست كه در صورت تعبير به قرار مزبور لازم نيست. بلى اگر بگويد كه اين عبد را بعد از وفات من آزاد كنيد ظاهر اينست كه صيغه عتق از ورثه لازم بوده باشد. شرح‏