منم بهلول عبد روسياهى
ز افعال بد خود شرمسارم
مرا باشد محمد با تقي نام
گناباد ست أصل مولد من
زماني سبزوار مبود مسكن
كه نبود مثل منغرق گناهى
بفضل ايزدىاميدوارم
نظام الدينپدر معصومه أم مام
زماني سبزوار مبود مسكن
زماني سبزوار مبود مسكن
شدم معروف از آن رو من ببهلول
چه مقصود مرا مردم ندانند
إلى قوله: بسال سيصد و پنجاه و سوم
بمشهد شد مكانم بار ديگر
ز يك سو نوبه و تب روى بنمود
در اين حالت بسر زد ناگهان شور
براى جمعاين تأليف مذكور
كه كارمنيست پيش خلق معقول
از آن رو بندهرا بهلول خوانند
ز بعدألف اندر ماه دوم
در اين نوبت بههمره بود مادر
ز يك جانبمخالف در صدد بود
براى جمعاين تأليف مذكور
براى جمعاين تأليف مذكور
بغره عين أول ابتدأ شد
بسلخ عين أولانتها شد
بسلخ عين أولانتها شد
بسلخ عين أولانتها شد
يأتي بعنوان ديوان ولي دشت بياضي.
931: ديوان بياضي أسترآبادي أو شعره
و هو الشاعر الهجاء معاصر سام ميرزا. قالفي (تس 5- ص 132) ذهب إلى كاشان و بها توفي.أورد شعره في (گلشن- ص 70) و سماه في (روشن- ص109) بأكبرآبادي و قال هجا قاسم كاهي و غزاليمشهدي.932: ديوان بياضي حصاري أو شعره
من حصار شادمان. جاء مع محمود برلاس إلىهرات و رجع. أورد شعره في (مجن 6- ص 122 و 312) وفي نسخه بيضائي.ديوان بياضي دشت بياضيو اسمه عبد السلام قال في (روشن- ص 109)