بعضى با بيان دلالت سياقى استدلال كرده اند كه در آيه تطهير زنان پيامبرصلى الله عليه وآله اراده شده اند. وى در اختلاف ضماير موجود در اين آيه شريفه هيچ محذورى نمى بيند. آن گاه مى گويد: «بيان حال ديگران با جمله معترضه، بدون قرينه و يا رعايت نكته اى، ونيز بدون اعلام پايان كلام پيشين و يا شروع كلام جديد با وظيفه بلاغت كه بالاترين هدف در كلام خداوند متعال است،مخالف مى باشد. بنابراين سزاوار است كه به پيراستگى آن از اين مخالفت معتقد شد.» (21) . در پاسخ وى مى گوييم: اين سخن در حد خود درست است، اما روشن شده كه در اين جا مناسبت لازم موجود است و آن اين كه امر و نهى زنان به منظورحفظ بيت پيامبرصلى الله عليه وآله و دور ساختن عيب از او و پنج تن آل عباعليهم السلام و براى گرامى داشت و اكرام و اعتلاى شان وى و بدين هدف بوده كه مصلحت اسلام و رسالت پيامبرصلى الله عليه وآله اقتضا كرده است. قرينه اى كه موجب مى شود ازاين ظهور دست برداريم، روايات صحيح وصريح پيشين و نيز قراين ديگرى است كه در مباحث بعدى خواهيم آورد. اين گذشته از مطلبى است كه پيش از اين آورديم و توضيح داديم كه مخالفتى با سياق آيات ندارد. آن مطلب را در اين جا تكرار نمى كنيم.