مصونیت قرآن از تحریف نسخه متنی

پس هرگاه مخالف ادله قطعى بود بايد به كنارى گذاشته , رهاشود.و در پـايـان مى گويد: در تفسير صراطمستقيم ((159)) ـكه نزد شيعيان بسيار با ارزش است ـ در ذيـل آيـه حفظ مى خوانيم : منظور از لحافظون اين است كه : ما(خداوند) قرآن را از گزند هرگونه تحريف , تبديل , افزايش و كاستى نگهدارى مى كنيم ((160)) .

2ـ اسـتـاد مـعـاصـر دكـتـر مـحـمدعبداللّه دراز نيز به پاك بودن حـريم شيعـه از قول به تحريف گـواهـى داده , مـى گويد: هرچه باشد قرآن حاضر يگانه كتابى است كه در جهان اسلام ـاز جمله ميان فرقه هاى شيعه ـ در طول سيزده قرن رواج داشته و دارد .

ما در اين جا عقيده شيعه اماميه را از كتاب ابوجعفر صدوق يادآور مى شويم كه مى نويسد: به اعتقاد ما مجموع قرآنى كه خداوند متعال بـه پـيـامـبـرش حـضـرت محمد (ص)وحى فرمود همين است كه در يك مجلد و در دسترس همگان قـراردارد و هـرگز بيش از آن نبوده و هركس نسبت دهد كه ما معتقديم قرآن بيش از اين مقدار بوده , دروغگو است ((161)) .

3ـ هـمچنين جناب شيخ محمدمحمد مدنى استاد دانشكده شريعت دانشگاه الازهر مى گويد: به خدا پناه مى بريم از كسى كه بگويد: به عقيده شيعيان , قرآن ناقص است .

تـنها پاره اى روايات در كتابهايشان آمده كه همانند آن در كتابهاى ما نيز روايت شده و اهل تحقيق از هردو فرقه آن روايات را تضعيف نموده , بطلان و فساد آن را روشن ساخته اند و در ميان شيعيان امـامـيـه يـا زيديه هيچ كس چنين اعتقادى ندارد, همان طور كه در ميان اهل سنت نيز كسى اين اعتقاد را ندارد.

هركس بخواهد مى تواند به كتابهايى مانند الاتقان نوشته سيوطى مراجعه كند تا امثال اين روايات را ـكه ما از آن اعراض مى كنيم ـ ببيند.در بـخـش ديـگـرى مى گويد: يكى از مصرى ها ((162)) كتابى به نام الفرقان تاليف و آن را از اين روايـات دروغـيـن , جـعـلـى و مـتروك ـكه همه را از كتابها و منابع اهل سنت نقل نموده ـ آكنده كرده است .

آيا مى توان گفت : اهل سنت منكر قداست قرآنند؟ يا معتقدند قرآن كاهش يافته , به دليل روايتى كه فلانى روايت كرده يا كتابى كه فلان شخص نوشته است ؟ وضـعـيـت شـيعيان نيز همين طور است كه پاره اى روايات در برخى كتابهايشان نقل شده همانند رواياتى كه در كتابهاى ما وجود دارد [وگرنه آنها هرگز به تحريف قرآن اعتقاد ندارند].

علامه گرانقدر ابوعلى طبرسى از دانشمندان بزرگ اماميه در قرن ششم هجرى , در كتاب نفيس مـجـمـع البيان لعلوم القرآن درباره اين روايات ضعيف ـكه دلالت بر نقص قرآن داردـ مى نويسد:

گـروهـى از اصحاب ما و جمعى از حشويه اهل سنت روايت كرده اند كه قرآن دچار دگرگونى و كـاسـتـى شده , اما عقيده راستين در مذهب ما خلاف آن است .آن گاه سخنان او را به طور كامل نقل كرده مى افزايد: اين سخنى است صريح و با دلالت روشن بر اين كه طايفه اماميه مانند ديگران , مـعـتقدند كه حتى يك حرف هم از قرآن كم نشده است و هركس بگويد قرآن تحريف شده تنها به پـاره اى روايـات اسـتـنـادجسته كه به خيال خام خود صحيح مى پندارد با اين كه بسيار ضعيف و باطلند.

پـس از آن مـى گـويد: استاد فاضل , شيخ محمدجواد مغنيه از دانشمندان بزرگ شيعه اماميه در لبنان مى نويسد: توجه كسانى كه پاره اى احاديث در برخى كتابهاى عالمان شيعه را بهانه قرارداده بـر ضـد آنـان استدلال مى كنند, به اين نكته اساسى جلب مى كنم

كه به نظر شيعيان در كتابهاى حديثى ـاز جمله كافى , استبصار, تهذيب و من لايحضره الفقيه ـ هم حديث صحيح نقل شده و هم حديث ضعيف , همچنين در كتابهاى فقهى هم مطالب صحيح يافت مى شود و هم مطالب اشتباه و نادرست .

بـنـابـرايـن , نزد شيعيان هيچ كتابى كه همه مطالبش از اول تا آخر صحيح باشد ـجز قرآن كريم ـ وجـود نـدارد .از ايـن رو احـاديثى كه در كتب شيعه نقل شده به هيچ وجه دليلى بر ضد مذهبشان نيست .آرى ! حـديـث بـر ضـد كـسى حجت است كه آن را صحيح بداند, تازه دليلى عليه او به عنوان يك شخص نه يك مذهب .

و ايـن , نـتيجه طبيعى بازبودن باب اجتهاد براى كسانى است كه شايستگى وقدرت اجتهاد دارند, زيـرا هـمـچـنـان كـه استخراج و استنباط احكام از آيات و روايات , با اجتهاد صورت مى گيرد, در تشخيص درستى و نادرستى اسناد روايات نيز تنها اجتهاد كارساز است .

مبالغه نيست اگر بگويم : وجود دروغ و جعل در لابه لاى احاديث , يكى از مسائل بديهى دين اسلام اسـت و در ايـن مساله فرقى بين مذاهب مختلف نيست , چراكه همه مذاهب اسلامى در اين جهت اتفاق نظر دارند ((163))

4ـ دكتر محمد تيجانى سماوى مى گويد: اگر همه كشورهاى اسلامى را از شرق و غرب و جنوب و شـمـال در سـراسـر گـيـتـى بگرديم , همين قرآن را ـبدون هيچ كم وزيادـ مى يابيم و هرچند مـسـلمانان به فرقه ها و مذاهب گوناگون تقسيم مى شوند باز قرآن تنها عامل دربرگيرنده همه آنان است و هيچ يك از امت بزرگ اسلامى , در آن اختلاف ندارند.