مصونیت قرآن از تحریف نسخه متنی

پـس هشيار باش و پرده هاى غفلت را از چشمانت كناربزن و روحت را از غل و زنجيرهاى جاهليت آزادساز سپس به آثار رحمت خدا بنگر كه چگونه زمين را پس از مرگش زنده مى گرداند, فانظر الى آثار رحمتالله كيف يحي الارض بعد موتها ((576)) .

1ـ و ايـن اسـت مـعـنـاى گـفـتـار امام صادق للّه كه فرمود: اگر قرآن ـهمان گونه كه نازل شدـ قرائت مى شد ما را با نام و نشان در آن مى يافتى ((577)) .عـبـارت هـمان گونه كه نازل شد, يعنى تروتازه بدون آن كه تيرگيهاى اوهام و وارونه سازى هاى منحرفان و باطل گرايان , افقهاى آن را تاريك سازد.اكنون به نمونه هايى توجه كنيد:

الف ) واذا جاءهم امر من ادمن او الخوف اذاعوا به ولو ردوه الى الرسول والى اولى ادمر منهم لعلمه الذين يـسـتـنـبـطونه منهم ((578)) , و هنگامى كه خبرى از پيروزى يا شكست به آنها برسدآن را شايع مـى سـازنـد درحـالـى كـه اگر آن را به پيامبر و پيشوايانشان ـ كه قدرت تشخيص كافى دارند ـ بازگردانند از ريشه هاى مسائل آگاه خواهندشد.

امام باقر(ع) مى گويد: منظور از اولى الامر در اين جا امامان معصوم هستند .شيخ طوسى مى نويسد:

قول قوى همين است , چراكه خداوند مى فرمايد: اگر آن را به اولى الامر بازمى گرداندند علم پيدا مـى كـردنـد و مـراجعه به غيرمعصوم موجب علم نمى شود, چون ممكن است اشتباه كند و در اين مساله فرقى بين فرماندهان لشكر و دانشمندان و ديگران نيست ((579)) .پس اين آيه شريفه ـ طبق اين تفسير ژرف ـ ما را به مقام عصمت و خطاناپذيرى امامان للّه در راى و اجتهاد, راهنمايى مى كند.

ب ) لاينال عهدى الظالمين ((580)) , پيمان من به ستمكاران نمى رسد.

شـيـعـه اعـتـقـاددارد: نخستين شرط رهبران مسلمين عصمت مطلقه است , يعنى هرگز نبايد گناهى مرتكب شده باشند نه پيش از زمان تصدى مقام امامت و نه بعد از آن و در اين مساله فرقى بـيـن پـيـامـبـر و جـانشينان بر حق او, يعنى امامان معصوم للّه نيست و آيه مزبور به روشنى بر آن دلالت دارد.

امـام رازى مى گويد: رافضى ها با استدلال به اين آيه , بر امامت ابوبكر و عمر ايراد گرفته اند, چون آنان در آغاز كافر بوده اند و در آن حالت , مصداق اين آيه شده اند كه عهد امامت به آنان نمى رسد و هـنـگامى كه مصداق اين آيه شدند, ثابت مى شود كه آنان براى هيچ وقت شايستگى مقام امامت را ندارند.

هـمـچـنـين آن دو, گناهكار بودند, زيرا ممكن بود گناه كنند, چراكه ـبه اتفاق همگان ـ معصوم نبودند.سـپـس بـه نقض و ايراد اين نظريه پرداخته و در پايان مى گويد: امامت در اين جا شامل نبوت هم مى شود .پس هركس لحظه اى به خداوند كفربورزد شايستگى اين مقام رفيع را ندارد ((581)) .

ج ) هـمچنين امام مسلمين بايد از جميع جهات هدايت يافته باشد پس براى فهم شريعت به غير او نـمـى تـوان مـراجـعه كرد و در تمام مسائل اصول و فروع دين بايد به او مراجعه نمود .

بنابراين ,بايد شـايـسـتـگى پاسخ گويى در همه مسائل دينى را داشته باشد .از خليل بن احمد دانشمند معروف ادبـيـات عرب پرسيدند: چرا امام اميرالمومنين (ع) را بر ديگران مقدم مى دارى ؟ پاسخ داد: او از همه بى نياز و همگان بدو نيازمندند.بدين دليل , او امام همگان خواهدبود ((582)) .

بـدون شك حقيقت همان است كه او مى گويد و آيه شريفه قرآن نيز به صراحت بر آن دلالت دارد.خداوند متعال مى فرمايد: افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع امن لايهدى ا انـ يـهـدى فـمـالـكم كيف تحكمون ((583)) , آيا كسى كه به سوى حق هدايت مى كند براى پيروى شـايـسته تر است يا كسى كه راه نمى يابد مگر آن كه هدايت شود؟

چه مى شود شما را چگونه داورى مـى كنيد؟ قمى ـبا سند خودـ از امام باقر(ع) روايت نموده كه فرمود: كسى كه به سوى حق هدايت مى كند محمد (ص)و آل محمد[ بعد از او مى باشند و هدايت نيافتگان كسانى هستند كه پس از پيامبر (ص) با اهل بيتش مخالفت كردند, خواه از قريش باشند يا غير آنان ((584)) .

مـى بينيد اگر آيات كريمه قرآن را در كنار هم بگذاريم و با دقت و ايمان و يقين و خالى از تعصب در آن تدبركنيم , چگونه بزرگترين مقامات امامت از آن استفاده مى شود و در پرتو نور پروردگار قرار مى گيريم .

افمن شرح الله صدره للاسلام فهو على نور من ربه ((585)) , آيا كسى كه خدا سينه اش را براى اسلام گشاده است و بر فراز مركبى از نور الهى قرارگرفته همچون كوردلان گمراه است .آرى ! كـسـى را كـه خـدا نورى برايش قرارنداده نورى براى او نخواهدبود, ومن لميجعلالله له نورا فماله من نور ((586)) .

امـا ايـن كـه امام (ع) در آن حديث گفت : ما را با نام و نشان مى يافتى منظور اسم و نام نيست , بلكه مـقـصـود ذكـر صـفـات و ويژگيهايى است كه به روشنى دلالت بر اختصاص آنها دارد, چنان كه دانستى .حـديـث ذيـل , ايـن مـسـالـه را بـه بـهترين وجه روشن مى كند .

كلينى ـ با سند خودـ از ابوبصير روايت مى كند كه از امام صادق (ع) درباره آيه اطيعوا الله واطيعوا الرسول واولى الامر منكم ((587)) , اطـاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد پيامبر و اولى الامر خودتان را پرسيدم .امام فرمود: درباره على , حسن و حسين نازل شده است .