زيج الغ بيك يكى از زيجهاى مهم اسلامى است كه در قرن نهم هجرى قمرى توسط محمد بن شاهرخ پادشاه فاضل و علم دوست سمرقند مشهور به الغ بيك و كمك استاد وى صلاح الدين موسى , مشهور به قاضى زاده رومى و مساعدت غيات الدين جمشيد كاشى و فرزند فاضل او , تنظيم شده است . غياث الدين در اوايل كار رصد , وفات كرد . و قاضى زاده رومى نيز قبل از تمام شدن كار زيج دار فانى را وداع گفت . لذا الغ بيك زيج , ياد شده را به اهتمام و كوشش فرزند غياث الدين , يعنى ملا على قوشچى معروف به فاضل قوشجى به اتمام رسانيد و آن را بر چهار مقاله مرتب كرد . مقاله اول كه بر يك مقدمه و پنج باب مشتمل است در شناخت انواع تاريخ است . مقاله دوم كه بر بيست و دو باب مشتمل است در شناخت اوقات و طالع هر وقتى است . مقاله سوم كه بر سيزده باب مشتمل است , در شناخت سير كواكب و اوضاع آنهاست . مقاله چهارم كه بر دو باب مشتمل است , در شناخت ساير اعمال نجومى است . زيج الغ بيك در سال 1665 ميلادى در شهر آكسفورد انگلستان طبع و نشر شد و به اكثر زبانهاى اروپايى ترجمه گرديد . بر اين زيج , توسط دانشمندان اسلامى , شروح متعددى نوشته شده است كه در ميان آنها شرح مولى عبدالعلى بيرجندى را شأنى بسزاست .