رساله ء امامت , اثرى است گرانسنگ كه در باره بزرگترين مسئله از مسايل خلافى در ميان مسلمانان , توسط استاد تاليف شده است . معظم له در ابتداى اين رساله به ذكر پانزده مورد از فرمايشات امام الائمة سيد الاوصياء على بن ابى طالب عليه السلام كه همه در باره اوصاف آل محمد عليهم السلام است و از كتاب شريف نهج البلاغة انتخاب شده , تبرك جسته و سپس با اشاره به اهميت و پايگاه حساس مسئله , مباحث عقلى و تحقيقى خويش را در امامت آغاز مى كند . استاد خود در باره چگونگى مباحث رساله چنين مى فرمايد : [ ( ما در اين رساله سعى كرديم تا از مسايل خطابى و عرفى و استحسانى بركنار بوده باشيم , چرا كه عقيده عقد است , دلبستن است , دل دادن است , و همه اينها نيازمند به برهان است و به استحسان و امثال استحسان , كار درست نمى شود , مثلا اينكه بياييم و بگوييم : چون بروج آسمانى تعدادشان دوازده تاست , پس بايد تعداد ائمه دين نيز دوازده تا بوده باشد , عقيده پا نمى گيرد] ) . بارى استاد دام ظله در مباحث ياد شده ابتدا لزوم وجود امام را از منظر عقل , به دو طريق اثبات مى كند و سپس به ذكر اوصاف و صفاتى كه بايد امام مسلمين به اقتضاى عقل و نقل بدانها متصف باشد , مى پردازد , و در مراحل بعدى با تمسك به روايات و احاديث معتبر و نقل متون قابل اعتماد ,