كتاب عظيم الشأن فصوص الحكم , اثر بى نظير شيخ اكبر محيى الدين بن عربى , كتابى است كه مصنف بزرگوارش آن را طبق دستور پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله , كه در دهه آخر محرم 627 در رؤياى صادقانه اى برايش ظاهر گشت و بدو فرمود : اين كتاب فصوص الحكم است , آن را بگير و با خود به ميان مردم ببر تا از آن بهره مند شوند , بدون كم و كاست نگاشته است . اين كتاب از زمان نگارش و نشرش تا كنون همواره مورد توجه موافقان و مخالفان عرفان , خصوصا موافقان و مخالفان شخص محيى الدين بوده و نيز هست . لذا عده اى به شدت از آن انتقاد كرده و كتابهايى را در رد آن نوشته اند و در مقابل عده بسيارى از محققان و دانيان از آن ستايش كرده و به زبانهاى عربى و فارسى و تركى و ديگر زبان هاى رايج در جوامع اسلامى بر شرح و تبيين مطالب آن همت گماشته اند . در ميان شرحهايى كه بر كتاب مزبور نگاشته شده , شرح داوود بن محمد علامه قيصرى را شأن و اهميت بسزايى است و به همين جهت از زمان تأليفش تا كنون همواره در حوزه هاى عرفان نظرى , به عنوان يكى از متون درسى مطرح و مورد تدريس و تدريس قرار داشته و نيز دارد .