مروری بر آثار و تألیفات استاد فرزانه حضرت آیت الله علامه حسن حسن زاده آملی نسخه متنی

علاوه بر اين موفق شد يكدوره ديوان اورا تلخيص و طائفه اى از اشعار آن را شرح كند , كه متأسفانه از كثرت مشاغل و زيادى مشاكل هنوز بر تنظيم و ترتيب شرح ياد شده , توفيق نيافته است . حضرت استاد دام ظله خود در اين باره چنين نگاشته است :

(( راقم را از عنفوان جوانى , با خواجه حافظ شيرين سخن كه در ديوان غزل صدر نشين است , الفتى و ارادتى شگفت بوده است . به سبب اين معارف چنين اتفاق اتفاد كه در نخستين ليله مباركه كه به مشيت حق جل و على , همت گماشته است و عزم را جزم كرده است , تا دست به كارى زند كه غصه سرآيد , يعنى فرداى آن به آمل برود و در مدرسه مسجد جامع آن , تحصيل علوم دينى را پيش گيرد كه شرح ماجراى آن را طول و عرض بسيار است هنگامى كه اهل خانه همگى را خواب نوشين در ربود , به اقتضاى اوان جوانى كه نفس قريب العهد به مبدا اصفاى خاص است , برخاست و وضو ساخت و ديوان حافظ بر روى دست گرفت و به سوى قبله ايستاد و صاحب ديوان را خطاب كرد كه از ديوان تو در كارها تفأل زنند , أما در آن گاه چه مى گويند و چه مى خوانند , آگاهى ندارم كه نور رسته ام , نه درسى آموخته ام و نه سرى در سينه اندوخته ام . من سوره مباركه فاتحه را برايت قرائت مى كنم و ثواب آن را به روحت نثار مى نمايم , تو هم به كرامت مرا در اين امر كه گويند لسان الغيبى دلالت و هدايت بفرما . ديوان را گشودم و ديده بر اين بيت افتاد : بخواه دفتر اشعار و راه صحرا گير كه وقت مدرسه و بحث كشف و كشاف است

و ابيات ديگر غزل نيز هر يك به زبانى به ترغيب و تشويق گويا كه : كنون كه در كف گل جام و باده صاف است به صدر هزار زبان بلبلش در اوصاف است