به نام خداوند رحمتگر مهربان1- يس [ياسين]2- سوگند به قرآن حكمتآموز،3- كه قطعاً تو از [جمله] پيامبرانى،4- بر راهى راست5- [و كتابت] از جانب آن عزيز مهربان نازل شده است،6- تا قومى را كه پدرانشان بيم داده نشدند و در غفلت ماندند، بيم دهى7- آرى، گفته [خدا] درباره بيشترشان محقّق گرديده است، در نتيجه آنها نخواهند گرويد8- ما در گردنهاى آنان، تا چانههايشان، غُلهايى نهادهايم، به طورى كه سرهايشان را بالا نگاه داشته و ديده فروهشته اند9- و [ما] فرا روى آنها سدّى و پشت سرشان سدّى نهاده و پردهاى بر [چشمان] آنان فرو گستردهايم، در نتيجه نمىتوانند ببينند10- و آنان را چه بيم دهى [و] چه بيم ندهى، به حالشان تفاوت نمىكند نخواهند گرويد11- بيم دادن تو، تنها كسى را [سودمند] است كه كتاب حقّ را پيروى كند و از [خداىِ] رحمان در نهان بترسد [چنين كسى را] به آمرزش و پاداشى پر ارزش مژده ده12- آرى! ماييم كه مردگان را زنده مىسازيم و آنچه را از پيش فرستادهاند، با آثار [و اعمال]شان درج مىكنيم، و هر چيزى را در كارنامهاى روشن بر شمردهايم13- [داستان] مردم آن شهرى را كه رسولان بدانجا آمدند براى آنان مَثَل زن14- آنگاه كه دو تن سوى آنان فرستاديم، و[لى] آن دو را دروغزن پنداشتند، تا با [فرستاده] سوّمين [آنان را] تأييد كرديم، پس [رسولان] گفتند «ما به سوى شما به پيامبرى فرستاده شدهايم»15- [ناباوران آن ديار] گفتند «شما جز بشرى مانند ما نيستيد، و [خداى] رحمان چيزى نفرستاده، و شما جز دروغ نمىپردازيد»16- گفتند «پروردگار ما مىداند كه ما واقعاً به سوى شما به پيامبرى فرستاده شدهايم17- و بر ما [وظيفهاى] جز رسانيدن آشكار [پيام] نيست»18- پاسخ دادند «ما [حضور] شما را به شگون بد