در اثبات واجب الوجود
به خشت از كلك انگشتان نوشته ست ز لوح خشت چون اين حرف خوانى به عالم اينهمه مصنوع، ظاهر چو ديدى كار، رو در كارگر دار دم آخر كز آن كس را گذر نيست بدو آر از همه روى ارادت
بدو آر از همه روى ارادت
كه آن را دست دانائى سرشته ست ز حال خشت زن غافل نمانى به صانع چه نه اى مشغول خاطر؟ قياس كارگر از كار بردار سر و كار تو جز با كارگر نيست وز او جو ختم كارت بر سعادت
وز او جو ختم كارت بر سعادت