موالات در سعى - مناسک نوین نسخه متنی

موالات در سعى

* س ـ آيا موالات در تمام اشواط سعى معتبر است و يا اختصاص به بعضى دارد؟

* آيات عظام: امام خمينى، اراكى(رحمهما الله)، صافى، صانعى و نورى: در سعى موالات معتبر نيست مگر شوط اوّل تمام نشده باشد كه در صورت فوات موالات احتياطاً از سر بگيرد. (م884)

* آية الله خوئى(رحمه الله)وآية الله تبريزى: احوط اعتبارموالات عرفيه بين اشواط سعى است. (همان)

* آية الله فاضل و آية الله سيستانى: بنابر احتياط واجب موالات عرفيه لازم است. (همان)

* آية الله مكارم: احتياط واجب آن است كه در غير موارد استثناء شده موالات عرفيه رعايت شود. (همان)

* آية الله گلپايگانى(رحمه الله): موالات در سعى معتبر نيست. (همان)

* آية الله بهجت: دليلى بر اعتبار موالات در سعى در غير شوط اوّل نيست. (همان)

قطع سعى

* س ـ اگر سعى را در وسط دور اوّل رها كند و بلا فاصله سعى را از سر بگيرد وظيفه اش چيست؟ اگر اين عمل را در دور دوّم يا چهارم انجام دهد حكم آن چيست؟

* آية الله بهجت: مانعى ندارد. (استفتا)

* آية الله مكارم: رها كردن آنچه بجا آورده از سعى و طواف و اعراض از آن و از سرگرفتن آنها اشكالى ندارد. (همان)

* آية الله فاضل: اگر قبل از شوط چهارم سعى را قطع كرده و بعد از بهم خوردن موالات عرفيه سعى را شروع كرده است سعى او صحيح است و الاّ سعى او اشكال دارد و بايد اعاده كند. (همان)

* آية الله سيستانى: سعى او به احتياط واجب باطل است مگر اينكه جاهل قاصر باشد. (همان)

* آية الله تبريزى: مانعى ندارد ولكن اين عمل خلاف احتياط است وچنانچه موالات فوت نشده همان سعى را تمام كند. (همان)

* آية الله نورى: اين عمل درست نيست اگر مى خواهد سعى را از سر بگيرد سعى اوّل را به آخر برساند بعد از آن سعى را از سر بگيرد. (همان)

* آية الله صانعى: اشكال ندارد و سعى از سرگرفته شده مجزى است. (همان)

تأخير سعى

تأخير سعى بدون عذر

* جواز تاشب وعدم جوازتاروزبعد: (آيات عظام: امام خمينى، اراكى، گلپايگانى(رحمهم الله)، خامنه اى، فاضل،نورى، زنجانى، صافى، صانعى و سيستانى).

* در صورت تأخير گناه كرده است: (آية الله مكارم).

* جواز تا شب: (آية الله بهجت و آية الله تبريزى).

* احوط عدم جواز تا شب: (آية الله وحيد).

* آيات عظام: امام خمينى، اراكى، گلپايگانى(رحمهم الله)، خامنه اى، نورى، صانعى و فاضل: جائز است تأخير سعى از طواف ونماز آن بدون عذرتا شب گرچه احتياط در تأخير نينداختن است. (م839) ولى جايز نيست بدون عذر تا روز بعد تأخير بيندازد از قبيل مرض. (م840)

* آية الله مكارم: ولى اگر تأخير انداخت، سعى او باطل نخواهد شد هر چند گناه كرده است. (م840)

* آية الله بهجت: مى تواند سعى را تا شب تأخير بيندازد (و احوط ترك آن است بدون عذر) (ص123 م346)

* آية الله تبريزى: اقوى اين است كه مى تواند سعى را تا شب تأخير كند ولى در حال اختيار نبايد سعى را به فردا بيندازد. (ص144 م346) و در مناسك محشّى مى فرمايد: تأخير تكليفاً جايز است ولى بايد طواف و نماز را اعاده نمود. (م840)

* آية الله زنجانى: تأخير سعى از طواف تا شب جايز است ولى تأخير آن براى روز بعد بدون ضرورت جائز نيست و اگر طواف در اوائل شب انجام گرفته باشد تأخير آن تا روز بعد جائز نيست. (ص137 م539 و 540)

* آية الله سيستانى: اقوى تأخير سعى تا شب بدون هيچ دليلى جائز است اما تأخير آن تا فرداى روز طواف، در صورت اختيار جائز نيست. (ص356 م343)

* آية الله خويى(رحمه الله): اگر تأخير انداخت، طواف و سعى را اعاده نمايد. (م840)

* آية الله صافى: تأخير سعى تاروز بعد جايز نيست و اقوى جواز تأخير تا شب است هر چند احتياط عدم تأخير است. (استفتاءات ص94 س35)

* آية الله وحيد: احوط تأخير نينداختن سعى است تا شب بدون ضرورت (ص144 م340)

ابتداء سعى

* آيات عظام: امام خمينى، اراكى(رحمه الله)، گلپايگانى(رحمه الله)، فاضل، زنجانى و تبريزى: احتياط آن است كه ابتداء كند از جزء اوّل صفا و از آنجا شروع به سعى كند و در صورتى كه روى كوه برود و همانطور بنحو متعارف سعى كند كفايت مى كند. (م829)

* آية الله خوئى(رحمه الله): بلكه لازم است. (همان)

* آية الله خامنه اى، آية الله مكارم: واجب است فاصله ميان دو كوه را طى كند و بايد توجه داشت كه هم اكنون قسمتى از كوه صفا و مروه را مفروش كرده اند و تنها قسمتى از كوه نمايان است و لازم نيست به قسمت نمايان كوه برود بلكه همين اندازه كه به قسمت سربالايى برسد كافى است. (همان)

* آية الله صانعى: از طرف پايين صفا، نه از طرف بالاى كوه صفا.

* آية الله صافى: احتياط آن است كه براى تحصيل اطمينان قدرى از تلّى كه در جانب صفا و مروه است بالا رود و از آنجا شروع و به آنجا ختم كند. (ص102 م119)

* آية الله سيستانى: بايد تمام مسافت بين دو كوه پيموده شود و بالا رفتن از كوه لازم نيست گرچه احتياط مستحبّ است. (م829)

* آية الله بهجت: واجب است ابتداء كند از جزء اول صفا به آنكه پاشنه پا را بچسباند به جزء اوّل مسافت. (همان)

سعى در طبقه فوقانى

سعى در طبقه دوم

* اشكال دارد: (آيات عظام: امام خمينى، اراكى، گلپايگانى، خويى(رحمهم الله)، مكارم، فاضل، زنجانى، بهجت، سيستانى، نورى و صافى)

* احتياطاً ترك شود: (آية الله تبريزى)

* س ـ سعى از طبقه دوّم فعلى كه بالاتراز كوه صفاومروه مى باشد جائز است يا نه؟

* آيات عظام: امام خمينى، اراكى، گلپايگانى(رحمهم الله): اشكال دارد. (م876)

* آية الله مكارم: طبقه دوّم كه فعلاً وجود دارد ميان دو كوه نيست (و سعى در آنجا اشكال دارد). (م856)

* آية الله فاضل: جايز نيست (ص272)

*آية الله خوئى(رحمه الله): اگر دو طرفش ولو قبلاً كوه صفا و مروه بوده و فضاى بدون كوه نبوده صحيح است. (م876)

* آية الله زنجانى: سعى بين صفا و مروه از طبقه فوقانى كه به دو كوه نمى رسد صحيح نيست. (ص141 م559)

* آية الله بهجت، آية الله خامنه اى: در صورتى كه احراز شود كه سعى بين صفا و مروه واقع مى شود كفايت مى كند. (م876)

* آية الله تبريزى: سعى در طبقه دوّم بنابر احتياط بايد ترك شود. (استفتاءات ويژه ص92 س34)

* آية الله سيستانى: در صورتى كه طبقه فوقانى بين صفا و مروه باشد نه بالاتر، سعى در طبقه مذكور جايز و اِلاّ جايز نيست. (همان)

* آية الله نورى: در صورتى كه محرز باشد كه طبقه دوم يا بالاتر ميان دو كوه صفا و مروه واقع است اشكال ندارد. ولى اگر محرز نباشد اشكال دارد. (همان)

* آية الله صافى: اگر طبقه دوّم بين صفا و مروه قرار گرفته باشد و بلندتر نباشد مانع ندارد. (همان)
14 مرتبه سعى

* آيات عظام: امام خمينى، اراكى، خوئى، گلپايگانى(رحمهم الله)، صافى، صانعى، فاضل و نورى: كسى كه مى دانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همين نيت از صفا شروع كرده ولى رفت و برگشت را يك مرتبه حساب كرده و در نتيجه چهارده مرتبه سعى نموده احتياط آن است كه سعى را اعاده كند اگر چه اقوى كفايت همان سعى است. (م854)

* آية الله مكارم: اين احتياط ترك نشود. (همان)

* آية الله بهجت و آية الله خامنه اى: سعى صحيح است. (همان)

* آية الله سيستانى: اگر جاهل قاصر بوده سعيش صحيح است و اگر مقصّر بوده صحّتش اشكال دارد. (همان)

فراموش كردن سعى

سعى را فراموش كرده و تقصير كرده است:

* از احرام خارج شده و هر وقت يادش آمد بجا آورد: (آيات عظام: امام خمينى، اراكى(رحمهما الله)، مكارم، صافى، بهجت، تبريزى و وحيد).

* ظاهراً از احرام خارج نشده: (آية الله زنجانى)

* نيز اعاده تقصير (آية الله خوئى)

* بنابر احتياط تقصير را اعاده نمايد. (آيات عظام: زنجانى، سيستانى و فاضل)

* س ـ اگر كسى سعى را به طور كلّى فراموش كرد و تقصير نمود تكليف او چيست؟
آيات عظام: امام خمينى، اراكى(رحمهما الله)، صافى، صانعى، نورى و مكارم: از احرام خارج شده و هر وقت يادش آمد سعى را بجاآورد. (م882)

* آية الله صافى: بايد هر وقت يادش آمد آنرا انجام دهد. (ص102 م121)

* آية الله بهجت: هر گاه سعى از روى فراموشى ترك شود هر وقت ياد او بيايد بايد بجا آورد هر چند ياد آمدنش پس از فراغت از اعمال حج باشد. و كسى كه شخصاً نتواند يا برايش مشقت داشته باشد بايستى نائب بگيرد و حجش در هر دو صورت صحيح خواهد بود. (ص123 م344)

* همچنين آية الله تبريزى (ص143 م344); وحيد (ص144 م338)

* آية الله سيستانى: بنابر احتياط تقصير را پس از سعى اعاده كند و يك گاو كفاره بدهد. (م882)

* آية الله زنجانى: هر وقت متوجّه شود آن را اعاده مى كند و بنابر احتياط واجب تقصير را اعاده كند و تا اعاده تقصير، از محرّمات اجتناب كند. (ص144 م574)

* آية الله خوئى(رحمه الله) در المسائل الشرعيّه ج1 ص357 چنين مى فرمايد: از احرام خارج نشده و تقصير را اعاده نمايد. (م882)

* آية الله فاضل: بنابر احتياط تقصير را پس از سعى اعاده كند، و بنابر احتياط قبل از اعاده تقصير، محرّمات احرام را مراعات كند ولى كفّاره ثابت نيست. (همان)