تفسیر هدایت جلد 17
لطفا منتظر باشید ...
بر وى واجب مىسازد، پس او از يك سو از تسليم شدن به آن مىگريزد و سبب آن تحمّل مسئوليت تسليم به حق و فرمان آن است، و از سوى ديگر نمىتواند از آيات او كه وى را احاطه كرده است فرار كند، و پيوسته از آن پرسش مىكند: چگونه و چه وقت و كجا و براى چه!؟ و هدف او از همه اين پرسشها گريختن از آن است، و در قرآن كريم درباره اين پرسشهاى وى از يوم الفصل سخن مىرود: كه كجا است، و چه وقت است، و چگونه در آن روز خدا مردگان را زنده مىكند، و نظاير اين پرسشها.عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ- از آن خبر بزرگ (مىپرسند).»پس اين خبر بزرگ چيست؟ آيا خلاصه حقايق بزرگى همچون توحيد و رسالتها و رستاخيز و جزا است، آيا روز فصلى است كه پس از اين در ضمن آيات از آن سخن به ميان خواهد آمد، يا اين كه ولايت امام على (ع) است- بنا بر آنچه در روايت نقل شده از پيامبر اكرم- صلّى الله عليه وآله- روايت شده است-؟اين همه محتمل است، مخصوصا از آن جهت كه آگاهى داريم كه سخن گفتن از موضوعهاى رسالت با يكديگر پيوسته است، پس هر كس از يوم الفصل پرسش كند، بدان سبب به اين پرسش پرداخته است كه مىخواهد بداند كه آيا فرمان تسليم شدن او به پيامبر بيم دهنده و هر كس كه او به پيروى از وى دستور داده، مىبايستى اطاعت شود يا نه.چون گريز از مسئوليت انگيزه انكار يوم الفصل است، پس بزرگترين مسئوليتها تسليم شدن به رهبرى شرعى است كه در ولايت امامان راهنما و در صدر ايشان امام على- عليه السلام- قرار گرفته است.از حافظ ابو بكر محمد بن مؤمن شيرازى از رسول اللَّه- صلّى الله عليه وآله- در تفسير اين آيه روايت شده است كه گفت: «مراد ولايت على است كه از آن در قبر سؤال مىشود». «1»
