سورة البروج‏ - تفسیر هدایت جلد 17

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر هدایت - جلد 17

سیدمحمدتقی مدرسی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بدين ترتيب آيات سوره بروج با سوگند شروع مى‏شود و به اين پايان مى‏پذيرد كه خدا بر آنها آگاه است و اين كه قرآن مجيد در لوح محفوظ، مأمون است.

و اين چنين، مؤمنان (شايد بارها و در جاهاى مختلف) به اين آزمايش بزرگ مبتلا شدند بى آن كه ذره‏اى به ايمان آنان آسيبى وارد آيد بلكه بر استوارى و صفاى ايمانشان افزوده گشت.

و اما، عاقبت گناهان و جنايات دشمنانشان چه بود؟ آيا به هدف خود رسيدند؟ هدف آنان از اين عمل وحشيانه جاهلانه چه بود؟ مگر نه اين كه مى‏خواستند مقاومت مؤمنان را درهم شكنند؟ اما آيا موفق شدند؟ هرگز ... بلكه دين به سبب مقاومت مؤمنان انتشار يافت و ستمگران دچار عذاب دردناك شدند. چنان كه خداوند اين عذاب دردناك را بر فرعون و ثمود نازل كرد.

سخن پايانى اين كه: ويژگى اين سوره كريمه آن است كه: مؤمنان بايد براى گذر از دشوارترين امتحانات و مقاومت در برابر مشكلترين گزينشها خود را آماده كنند.

سورة البروج‏

سوره البروج (85): آيات 1 تا 22

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ (1) وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ (2) وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ (3) قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ (4)

النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ (5) إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ (6) وَ هُمْ عَلى‏ ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (7) وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاَّ أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (8) الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ شَهِيدٌ (9)

إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ (10) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ (11) إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ (12) إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ (13) وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14)

ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ (15) فَعَّالٌ لِما يُرِيدُ (16) هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ (17) فِرْعَوْنَ وَ ثَمُودَ (18) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ (19)

وَ اللَّهُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحِيطٌ (20) بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ (21) فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ (22)

/ 456