لطفا منتظر باشید ...
شرح آيات:اى انسان! چه چيز تو را نسبت به خداى كريمت مغرور ساخته است
[1] همچون در سوره التكوير، اين سوره نيز با بيان علامات و نشانههاى ساعت قيامت آغاز مىشود كه نظامهاى آفرينش به هم مىخورد، و ناگهان آسمان مىشكافد، و ستارگان فرو مىريزند، و درياها مشتعل و گورها زير و زبر مىشود، كه براى دل آگاه بهترين واعظ است و بر اثر آن مىپرسد كه: اين همه براى چيست؟براى آن است كه به حساب آدمى رسيدگى و پاداش كيفر او داده شود، و نخستين كسى كه انسان را در آن روز در معرض داورى قرار مىدهد، نفس خود او است كه از هر نيك و بدى كه كرده و از پيش فرستاده آگاه است.إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ- در آن هنگام كه آسمان شكافته شود.»گفتند: يعنى به فرمان خدا شكاف بردارد و فرشتگان فرود آيند، چنان كه پروردگار تواناى ما در جاى ديگرى از قرآن گفته است: يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالْغَمامِ وَ نُزِّلَ الْمَلائِكَةُ تَنْزِيلًا. «1»چنان مىنمايد كه كار بزرگتر از اين است، و آسمانى كه خدا آن را سقف محفوظى قرار داده بود، ديگر بناى مستحكمى نيست. مگر نه اين است كه روز امتحان پايان يافته و روز حساب فرا رسيده است؟ مگر آزمودن آدمى حكمت آفرينش نبود؟ و اكنون كه حكمت پايان يافته، آنچه كه به آن پيوستگى دارد نيز1- الفرقان/ 25. [.....]
