سوره الانشقاق (84): آيات 1 تا 25 - تفسیر هدایت جلد 17

پس او همان انسان مسئولى است كه زمين و اجرام آسمانى مسخر او شده، و بر سر راه او گذرگاههاى سختى قرار گرفته است كه ناگزير بايد از آنها بگذرد تا به سراى اقامت گزيدن در نزد پروردگار بزرگ برسد، و گرنه از اصحاب شمال (چپ) است كه كتاب و نامه عمل وى در پشت سرش قرار گرفته و او را به سوى جهنم مى‏رانند تا به درون آتش افروخته آن در آيد.

2- پرتوى كه طبيعت را همچون آفريده‏اى از خدا در روشنى قرار مى‏دهد كه از مشيت نافذ او فرمانبردارى مى‏كند، پس آسمان در آن هنگام كه شكافته مى‏شود، و زمين در آن هنگام كه انبساط پيدا مى‏كند، گوش به فرمان پروردگار بزرگ خود دارند، و اين حق ايشان است، مگر آنها دو آفريده از آفريدگان خدا نيستند؟! و پرتو اين تابش با آن ديگرى در آن هنگام تلاقى پيدا مى‏كند كه سياق از كفر اين انسان خبر مى‏دهد و آن را زشت مى‏شمارد: آنان را چه رسيده است كه ايمان نمى‏آورند، و چون قرآن بر آنان خوانده مى‏شود به سجده نمى‏افتند؟! آيا آنان نيز همچون آسمانها و زمين آفريده نشده‏اند. آيا ايشان در آفرينش بزرگترند يا آسمانها و زمين؟! همچون در سوره‏هاى كوتاه ديگر، آيات سوره دريچه‏هاى قلب را بر روى حقيقت مى‏گشايد ... ولى قلب چه كسان؟ قلب آن كسان كه فرمان پروردگار خويش را پذيرفتند و ايمان آوردند و به انجام دادن كارهاى نيك پرداختند، پس به ايشان بشارت مى‏دهد كه مزدى پيوسته و نابريدنى خواهند داشت.

سوره الانشقاق (84): آيات 1 تا 25

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ (1) وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ (2) وَ إِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ (3) وَ أَلْقَتْ ما فِيها وَ تَخَلَّتْ (4)

وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ (5) يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلى‏ رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ (6) فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ (7) فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِساباً يَسِيراً (8) وَ يَنْقَلِبُ إِلى‏ أَهْلِهِ مَسْرُوراً (9)

وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ (10) فَسَوْفَ يَدْعُوا ثُبُوراً (11) وَ يَصْلى‏ سَعِيراً (12) إِنَّهُ كانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُوراً (13) إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ (14)

بَلى‏ إِنَّ رَبَّهُ كانَ بِهِ بَصِيراً (15) فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16) وَ اللَّيْلِ وَ ما وَسَقَ (17) وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18) لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ (19)

فَما لَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (20) وَ إِذا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لا يَسْجُدُونَ (21) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما يُوعُونَ (23) فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ (24)

إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (25)