تفسیر هدایت جلد 17
لطفا منتظر باشید ...
نگاه دارد؟يَصْلَوْنَها يَوْمَ الدِّينِ- روز جزا به آن در خواهند آمد.»بدان روى كه اين روز عملا روز جزاى بزرگ است، پس جحيم ايشان را مىسوزاند و زبانههاى آتش پوستهاى ايشان را در ميان مىگيرد.بعضى گفتهاند: معنى آيه اين است كه فاجران در روز جزا وارد جحيم مىشوند، و اين واقعيت چنان به صورت قاطع گفته شده كه تو گويى هم در اين جهان چنين مىشود، بدان سبب كه وعيد و تهديد از سلطان مقدرى است كه بر هيچ چيز ناتوان نيست، و هيچ كس او را از آنچه مىخواهد بكند نمىتواند باز دارد.[16] و احدى از آنان نمىتواند از جحيم بيرون رود و حتى يك ساعت از آن غايب شود.وَ ما هُمْ عَنْها بِغائِبِينَ- و از آن نمىتوانند غايب شوند.»بعضى گفتهاند: آيه دليل بر جاودانه ماندن ايشان در دوزخ است، و در اين صورت فجّار به معنى معاندان يعنى رويگردانان از حق با وجود شناختن آن خواهد شد، در صورتى كه آيه بر اين امر صراحت ندارد، بلكه دال بر آن است كه در هنگام دخول در دوزخ و مدتى كه در آن باقى مىمانند از آن غايب نمىشوند، و خدا دانا است.رازى از امام جعفر صادق- عليه السلام- چنين روايت كرده است كه:«نعيم معرفت و مشاهده است، و جحيم تاريكيهاى شهوتها» «15» و اين با تفسير اول منطبق است.[17] تواناييهاى علمى ما چندان نيست كه بتوانيم بر حوادث آن روز هولناك احاطه پيدا كنيم، بدان سبب كه روزى است كه از هر جهت با روز معمولى تفاوت دارد.وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ- و تو چه دانى كه روز شمار چيست؟!»
