تفسیر هدایت جلد 17
لطفا منتظر باشید ...
مخالف اقتصادى و سياسى و اجتماعى نيز خود را رو به رو مىبيند، و آنچه بر وى واجب است ايستادن در مقابل آنها و خوددارى از گردن نهادن به فرمان آنها است، مگر اين كه خود را در مقابل يكى از دو گزينه مشاهده كند: يا شكست و يا چالش و دست يافتن به پيروزى آيا چگونه بايد در مسير گزينه چالش پيشروى كند؟پيروزى در اين راه به اندازه استقرار و رسوخ يكتاشناسى خدا در نفس او وابسته است، و اين بدان صورت تأمين مىشود كه خدا را، پيش از آن كه به زبان بزرگ خواند و تكبير گويد، در جان و عقل خويش به تعظيم و تكريم او بپردازد، و چون چنين شود، هر چيز جز خدا كوچك مىشود و همه بتهاى زندگى فرو مىريزد. و راز پيروزى مؤمنان بر سختيها و چالشها و فشارها و نيروهاى مخالف همين امر است، و همين صفت اصيل را در ايشان امام امير المؤمنين (ع) بدين گونه توصيف كرده است: «آفريدگار در انديشه آنان بزرگ بود، پس هر چه جز او است در ديدههاشان خرد مىنمود»، «16» و بر ما واجب است كه معنى تكبير را در زندگى فردى و اجتماعى و سياسى در پرتو همين روشنى فهم كنيم.اين حقيقت در عقل و دريافت آدمى از راه رسيدن به شناخت سالم درباره خدا و اين كه او بزرگ و متعالى و برتر از آن است كه توصيف شود، يا كلمات و تصورات بشرى بتواند از ذات او حكايت كند، ژرفا پيدا مىكند، و به همين سبب در معنى «اللَّه اكبر» از امامان راهنما- عليهم السلام- چنين آمده كه او بزرگتر از آن است كه توصيف شود، «17» و در روايتى كه پس از اين نقل مىشود، نورى از انوار عظمت خداى عزّ و جلّ تجلّى پيدا مىكند: امام صادق (ع) از جدّش مصطفى- صلّى الله عليه وآله- روايت كرده است كه گفت: «و همه چيزها در عرش همچون حلقهاى در يك فلات است و يكى از فرشتگان خدا نام «خرقاييل» دارد و او را هجده هزار بال است، و فاصله هر دو بال پانصد سال، و بر خاطر اين فرشته
