والديـن سـعـى كـنـنـد بـا خانواده ها و افراد متدين ارتباط و رفت و آمد داشته باشند چرا كه چنين خـانـواده هـايـى فـرزنـدان مـتـديـن و نـمـاز خـوانـى دارنـد كـه مـى تـوانـنـد بـر افـكـار و اعمال كودك آنان اثر مثبت و سازنده بگذارند.هـمـچـنـيـن لازم اسـت كـودك و نـوجوان ترغيب شود تا دوستانى برگزيند كه براى نماز و آداب اسلامى اهميت قائل هستند. زيرا در مواقعى ، تاءثير رفتار و گفتار كودكان بر يكديگر بيشتر از سايرين است .علاوه بر اينها عمل نماز گزاران كودك و نوجوان در جمع همسالان خود مى تواند احساس نياز به شـخـصـيـت جـمـعى آنها را ارضاء نمايد تكرار اين گونه موارد موجب اُنس و علاقه آنان به نماز خواهد شد.
ارائه الگو
ميل به داشتن الگوى مطلوب در كودكان و نوجوانان مشهود است و دوست دارند از كسى يا كسانى كـه از هـر جـهت مورد علاقه آنان است تقليد نمايند و رفتار و گفتارشان را مطابق رفتار الگو تنظيم كرده تا شبيه و مانند آن شوند.والديـن بـا بهره گيرى از اين ميل و خواسته آنان ، مى توانند الگوهاى بسيار خوب و عالى از كـسـانـى كـه اهـل عـبوديت و نماز هستند به آنها معرفى نمايند، انبياى الهى ، امامان معصوم (ع )و انـسـان هاى وارسته از جمله الگوهاى ارزنده و درخشانى هستند كه مى توان به كودك و نوجوان معرفى كرد تا در سايه آن به گمراهى گرفتار نگردد.عـلاوه بـر ايـن خـود والديـن با اعتقاد و پاى بندى نسبت به دين بويژه با اهميت دادن به نماز و عـملكرد و رفتار درست مى توانند الگوى ارزنده و مفيدى براى فرزندانشان باشند. خصوصاً هنگامى كه عامل گفته هاى خود نيز هستند.بـنـابـرايـن كـودكـان و نـوجـوانان در ابعاد مختلف زندگى خود محتاج الگو هستند، تا بتوانند افـكـار، آرزوهـا و تـلاش هـاى خـود را مـطـابـق آن تـنـظـيـم نـمـايـنـد. ايـنـان در مسائل الهى و دينى نيز كه به طور فطرى با آن در ارتباطند، در جست وجوى يك الگوى معنوى هستند. وجود چنين فردى آنان را در امر به هدايت و رستگارى كمك شايانى خواهد كرد.
نماز در حضور كودك و نوجوان
يـكـى از عـوامـلى كـه مـى تـوانـد بـاعث شوق و علاقه به نماز و آداب الهى در كودك و نوجوان گـردد آمـوزش بـصـرى اسـت . زيـرا ايـنـگـونـه آمـوزش هـا بـه دليـل اثـربـخـشـى و تـاءثـيـر بـيشتر موجب يادگيرى ، تغيير رفتار يا ايجاد رفتار تازه مى گـردد. عـلاوه بـر ايـن ، آموزش بصرى عميق تر بوده و ديرتر فراموش مى شود و زودتر از آموزش هاى ديگر تاءثير مى گذارد.والديـنـى كـه هـر چند وقت يك بار، كودك و نوجوان خود را با اخلاق حسنه و دعوت محبت آميز به مـسـاجـد و امـاكـن مـذهـبـى مـى بـرنـد، در عـلاقـه مـنـد كردن فرزندان خود به نماز، موفق تر از ديـگـرانـنـد. البـتـه ايـن كـار در صـورتـى مـوفـقـيـت آمـيـز اسـت كـه بـه خـسـتـگـى و دل زدگى كودك و نوجوان منجر نگردد.نـمـاز خـوانـدن در مـنـزل و در حـضـور كـودك نيز اثر مثبت و سازنده اى خواهد گذاشت ، مثلاً اگر والديـن در اتـاقـى كـه كـودك مشغول بازى و يا نقاشى است ، سجاده خود را پهن كرده به نماز بايستند اثر معنوى ماندگارى خواهد گذاشت .چـنـانـچـه نمازهاى واجب را در مسجد و به جماعت مى خوانيم خوب است نمازهاى نافله و قضا را در منزل بخوانيم تا براى كودك و نوجوان تداعى نشود كه مثلا پدرم چرا امشب نماز نخوانده است .بـنـابراين وقتى كودك و نوجوان نماز ديگران ، خاصه والدين را درك كند و ببيند، تاءثير مى پـذيـرد.
لطفا منتظر باشید ...
