يـكـى از روش هـاى بسيار مهم و مؤ ثر در تربيت ، روش ياددهى و يـادگـيـرى غـيـر مستقيم است . يعنى نقش تربيتى فقط مربوط به والدين يا مربى نيست بلكه كار تربيت به صورت مشاركت بين والدين و فرزند انجام مى شود. در هر صورت مى توان اين روش را به دو دسته تقسيم كرد:الف ـ مـشـاهـده ؛ چـنـانـچـه والديـن كـودك و نـوجـوان را در مـعـرض عـمـل عـبادت و نماز قرار دهند، مثلاً در حضور او نماز بخوانند، او را به مسجد، نماز جمعه و اماكن مـذهـبـى دعـوت كـنند، يا او را تشويق كنند تا درباره نماز نقاشى يا مطلب بنويسد، يا او را در نـمـايـشـگـاه هـاى مـربـوط به نماز شركت دهند. اينگونه فعاليت ها نوعى يادگيرى غير مستقيم مشاهده اى را به دنبال دارد كه باعث پايدارى و رغبت و انگيزه باطنى در آنان مى شود، در نتيجه فعاليت فكرى و تحرك عملى در انجام عمل مورد نظر را به ارمغان مى آورد.ب ـ اسـتـفـهـام ؛ از روش هـاى مـؤ ثـر تـربـيتى كه در فرهنگ قرآن كريم نيز مشهود است ، طرح مـسـائل بـه صـورت سـؤ ال مـى بـاشـد. زيـرا فـرد در قـبال سؤ الات به انديشه و وجدان خود رجوع كرده و سعى در يافتن پاسخ آن مى نمايد. آنچه را خـود پـاسـخ گـويد برايش اهميت قايل شده و از آن جانبدارى مى كند، امّا اگر خود را ناتوان بـبـيند و در قبال افكار ديكته شده ديگران قرار گيرد، بسيارى از مواقع مقاومت كرده و سرباز مى زند. شاهد بر روش استفهامى اين آيه قرآن است :( هَلْ يَسْتَوِى الَّذينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذينَ لا يَعْلَمُونَ) (زمر / 9)آيا دانايان با نادانان مساويند؟ بـنـابـرايـن مـى تـوان بـا طـرح سـؤ ال هـاى مـخـتـلف كـودك و نـوجـوان را در فـكـر و عمل به نماز ترغيب كرد. مثلاً، آيا كسى كه از انجام كارى از ديگران تشكر مى كند با كسى كه تـشـكـر نـمى كند مساوى هستند؟ يا كسى كه پاك است با كسى كه آلوده است فرقى ندارند؟ يا كـسـى كـه داراى آرامـش حـقـيـقـى اسـت بـا كـسـى كـه مـضـطـرب اسـت يـكـى هـسـتـنـد و امثال آن .6 ـ روش تـلفـيقى ؛ يكى از نكات مهم و قابل توجه در امر تربيت اين است كه هميشه با يك يا دو روش با كودك و نوجوان رفتار نكنيم . بلكه تلاش نموده از تمامى شيوه هاى موفق و مؤ ثر تربيتى بهره گيريم تا به سرمنزل مقصود برسيم .در اسـتـفـاده تـلفيقى از روش هاى مختلف لازم است شرايط، خصوصيات و وضعيتى كه والدين و فرزندانشان در آن واقع اند مدنظر قرار گيرد تا نتيجه معكوس ندهد.لذا والديـن مـى تـوانـنـد گـاهـى كـودك و نـوجـوان را بـا اسـتـدلال سـاده ، مـواقـعـى بـا پرسش هاى وجدانى ، يا با صحنه پردازى هاى سازنده درباره نماز، زمانى با ياد دادن اشعار و سروده هايى درباره نماز، و مواقعى با حضور در مجامع مذهبى ، با تشويق هاى مكرر و سازنده و ايجاد جاذبه هاى گوناگون آنان را با نماز ماءنوس نموده و با ايجاد علاقه ، آنان را در زمره مشتاقان به عبادت با خداوند بزرگ قرار داد.
علل بى توجهى نوجوانان به نماز و راه حل ها
تربيت انسان پيچيدگى ها و ظرافت هايى دارد و نيازمند شناخت واقعى شرايط، زمينه ها، موانع ، چگونگى به كارگيرى روش ها، و از همه مهم تر ارزيابى مجموعه فعاليت هاى تربيتى است .اگر تك تك رفتار والدين و كودكان به دقت مورد ارزشيابى قرار گيرد، به راحتى مى توان عـلت مـوفـقـيـت هـا و شـكـسـت هـا را دريـافـت و بـراى شـكـسـت هـا، راه حل هاى مناسبى اتخاذ كرد.كـودك و نـوجوان با قلب پاك ، فطرت سالم ، روحيه الگوپذيرى و تقليد، انعطاف پذيرى در تـربـيـت ، تـاءثـيـرپـذيـرى زيـاد، بـه ديـن گـرايـش داشـتـه و تـقـصـير بسيار اندكى از علل بى توجهى به
لطفا منتظر باشید ...
