هـدف اصـلى و اساسى تشويق پيشرفت و رشد همه جانبه كودك و نوجوان در تمام زمينه ها است تا به تدريج صفات پسنديده انسانى و الهى در او تقويت شده و استعدادهاى معنوى او شكوفا گردد.اگر تشويق مطابق با شرايط و حدود آن انجام شود باعث ايجاد رفتار درست در كودك مى شود. رفـتـارى كـه عميق و ريشه دار بوده و در زندگى او تداوم مى يابد. از طرف ديگر تشويق مى تـوانـد رفـتـار نـامـنـاسـب كـودك را تـغـيـيـر داده و او را بـه سـوى رفـتـار و عمل مثبت و صحيح هدايت نمايد.بـنـابـرايـن هـدف از تشويق در نماز اين است كه والدين بتوانند طورى كودك و نوجوان را مورد تـشـويـق قـرار دهـنـد كـه بـه نماز، رغبت باطنى و انگيزه درونى پيدا كند به نحوى كه هميشه علاقه مند و مشتاق نماز و اطاعت از خداوند باشد.
شرايط تشويق
اگـر مـى خـواهـيـم تـشويق مؤ ثر و سازنده باشد، لازم است شرايط آن را به دقت شناخته و در عـمـل مـد نـظـر داشـتـه بـاشـيم ، در غير اين صورت نه تنها اثر سازنده تربيتى ندارد بلكه عامل ضدتربيتى شده و اثر سوء بر جاى مى گذارد.شـرايـط تـشـويـق را مى توان به دو دسته شرايط عمومى يا كلى و شرايط خاص (62) تقسيم كرد كه هر يك ، حاوى نكات مهم در امر تربيت خاصه نماز هستند.
شرايط عمومى
نـكـاتـى كـه در شـرايـط عـمـومـى تـشـويـق لازم اسـت مـراعـات شـود بـه شـرح ذيل مى باشد:1 ـ تـشـويـق بايد به دور از خرافات و افكار نادرست و با توجه به ابعاد فرهنگ اسلامى و اصول روشن و مسلم علمى صورت گيرد.2 ـ جـامع نگرى در تشويق ضرورت دارد. يعنى در تشويق كودك و نوجوان به نماز، بايد به عواملى همچون سطح هوش ، سن ، زمينه هاى خانوادگى ، محيط اجتماعى ، نظام ارزشى و رفتارى درست و مانند آن توجه و دقت داشت .3 ـ لازم اسـت تشويق مطابق با انگيزه ها و تمايلات كودك باشد. مثلاً اگر به آزادى بيشتر در منزل تمايل دارد، مى توان آن را مشروط به اقامه نماز كرد.4 ـ در تشويق لازم است اصل عمل كودك مورد تشويق واقع شود. اگر كودك نماز مى خواند، نماز خواندن او مورد تشويق قرار گـيرد. مثلاً مى توان گفت از اينكه نماز را به مواقع خواندى از تو راضى هستم و تو را دوست دارم .5 ـ كـودك عـلت و هـدف تـشـويق را درك كند. مثلاً اگر براى نماز خواندن مورد تشويق واقع شد به طور صريح و روشن به او گفته شود تا تشويق مؤ ثر گردد.6 ـ تـشـويـق در مـيـان هـمـسـالان و دوسـتان ، مؤ ثرتر از تشويق در تنهايى است . اگر كودك و نـوجـوان در جـمـع خـانـواده ، فـامـيـل ، دوستان و نيز در مدرسه به خاطر نماز تشويق شود اثر بسيار سازنده اى خواهد داشت .7 ـ تـشـويـق بـايـد به اندازه ، به موقع ، واقعى ، بجا و مناسب صورت گيرد. يعنى تشويق نـبـايـد حالت تكرار و عادت ، براى فريب دادن ، و در هر جا باشد. زيرا در اين صورت نتيجه مفيدى نخواهد داشت .8 ـ تشويق لازم است متناسب با ميزان فعاليت و انتظار كودك و نوجوان باشد. زمانى كه چند كار مفيد و درست را درباره نماز انجام مى دهد بايد بيشتر مورد تشويق قرار گيرد تا زمانى كه يك كار در ارتباط با نماز انجام مى دهد.9 ـ اگـر تـشـويـق گـه گـاه انـجام شود مؤ ثرتر است . زيرا تشويق هميشگى جنبه رشوه دادن پيدا مى كند و فرد پرتوقع مى شود تا حدى كه اگر تشويق نشود كارى را انجام نمى دهد.10 ـ بهتر است تشويق بلافاصله پس از انجام كار درست صورت گيرد. (به خصوص براى كـودكـانـى كـه در سـنين پايين هستند). مثلاً اگر كودك در حين نماز خواندن مورد توجه و تشويق واقع شود، بسيار مفيد
لطفا منتظر باشید ...
