لواء الانتصار نسخه متنی

درجه دوّم:

افرادى كه يك روز يا دو روز از حرم انور آنحضرت (عليه السلام)فاصله دارند ، اينها لازم است كه در همه اوقات شريفه سال و ماه و هفته; محافظت بر زيارت حرم ايشان نمايند ، كه كمترين آن هر جمعه مى باشد.

درجه سوّم:

افرادى كه در شهرهاى دور مى باشند و قدرت و استطاعت حالى و مالى دارند; لازم است كه در هر ماه يا در هر چهار ماه يا شش ماه يا در هر يك سال يك مرتبه مشرّف شوند ، بر حسب كثرت و قلّت مؤونه و شغل خود ، و در صورت شدّت و كثرت مشاغل يا كمى مؤونه; هر سه سال يك مرتبه ، و بعد از اين مرتبه در هر چهار سال يك مرتبه به زيارت حرم انور ايشان مشرّف شوند.

درجه چهارم:

افرادى كه در شهرهاى دور مى باشند ، و براى تشرّف به زيارت حرم آنحضرت (عليه السلام) قدرت و استطاعت مالى يا حالى ندارند .

و بديهى است كه از اين طايفه هم در اين حال; حقّ زيارت آنحضرت (عليه السلام)ساقط نمى شود ، زيرا برحسب دليل نقلى قطعى از آيات و اخبار; و هم به مقتضاى حكم عقل و اعتبار ; حقّ امام (عليه السلام) خصوصاً وجود مقدّس حضرت ابى عبد الله(عليه السلام)حقّ عظيمى است كه بر عهده هر مؤمن و مؤمنه فرض و ثابت ; و ترك آن موجب عقوق و جفا و هتك حرمت به حضرت رسول (صلى الله عليه وآله) و حضرت ابى عبد الله(عليه السلام)است ; و اين حقّ عظيم در هيچ حالى ساقط نمى شود .

و اداء آن حقّ عظيم ; شرط صحّت ايمان و حفظ و كمال آن مى باشد ، و حقيقت و كمال اسلام و ايمان براى هر كسى درهر حالى متوقّف بر امر زيارت ايشان مى باشد .

و اين حقّ عظيم  ; مانند توقّف امر نماز بر استقبال كعبه معظمه در هر مكانى است ، پس هر كس كنار حرم محترم كعبه است; واجب است كه در هر نمازى رو به جانب آن نمايد ، و آنهائى هم كه در شهرهاى دور مى باشند اين امر واجب از آنها ساقط نمى شود ، بلكه آنها هم در هر نمازى بايد به طرف كعبه رو نمايند .

و همچنين است امر زيارت امام حسين (عليه السلام) ، زيرا حفظ ايمان و كمال آن موقوف است كه انسان آن را در هر سال و ماه و هفته و شب و روز ــ بنابر قدرت و تمكّن حال ــ اداء بنمايد ، پس هر گاه در آن مقام رفيع حاضر است يا حضور برايش ممكن است; لازم است كه حرم انور ايشان را زيارت كند ، و هر گاه در شهرهاى دور ساكن است و استطاعت و قدرت بر حضور را ندارد ; پس لازم است از همان مكان كه هست به جانب كربلا توجه نموده و آنحضرت (عليه السلام)را زيارت نمايد  ، و از همان جا هر شب و روز و هر ماه و سال; محافظت و مواظبت نمايد ، و آداب و شرايط زيارت را رعايت كند همانگونه اى كه در حرم انور آنحضرت (عليه السلام) مراعات مى كرده .

و بر اين امر در بعضى از اخبار تصريح شده است ، از آن جمله در «بحار» و «زاد المعاد» و «تحفة الزائر» به سندهاى معتبر از سديرصرّاف نقل شده است كه گفت: حضرت صادق (عليه السلام)به من فرمود:

چه مانع است ترا از اينكه در هر هفته پنج مرتبه ، يا در هر روز يك مرتبه قبر امام حسين (عليه السلام) را زيارت كنى ؟

گفتم: فداى تو شوم ! فاصله من و آن حضرت; فرسخهاى بسيار هست.

فرمود: بر بام خود مى روى و توجه به جانب راست و چپ خود مى نمائى ، پس سر خود را به سوى آسمان بلند مى كنى ، بعد رو به جانب قبر آنحضرت مى كنى و مى گوئى:

« السّلام عليك يا أبا عبدالله ، ألسّلام عليك يابن رسول الله ، ألسّلام عليك و رحمة الله و بركاته » تا اينكه براى تو ثواب حج و عمره نوشته شود .

سدير گفت: بيشتر روزها من بيشتر از بيست مرتبه ; چنين زيارت مى كنم.( [51] ) و نيز در «بحار» در حديث معتبر ديگرى منقول است كه: حنّان بن سدير به خدمت حضرت صادق (عليه السلام) رفت ، و نزد آنحضرت جماعتى از اصحاب او بودند ، پس حضرت فرمود:

اى حنّان ! آيا هر ماه يك مرتبه امام حسين (عليه السلام) زيارت مى كنى  ؟ گفت: نه.

فرمود: هر سال يك مرتبه چطور ؟ گفت: نه .