خلوص نيّت است ، به خاطر آنكه دعا از بزرگترين عبادات و افضل آنها مى باشد ، و از بزرگترين شرايطِ صحت و قبولى و كمال هر عبادت خلوص نيّت در آن مى باشد .چگونگى نيّت دراين عبادت ـ يعنى دعاى فرج حضرت صاحب الامر صلوات الله عليه ـ و بيان مراتب خلوص در آن ; در بحث انتظار فرج ; روشن خواهد شد ان شاء الله تعالى .امّا بطور اختصار در اينجا اشاره مى كنيم كه : عمده غرض و انگيزه واقعى كه محرّك و مهيّج بر اين دعا مى شود ، نصرت و يارى خداوند متعال و دين او است ، و نيز اداء بعضى از آنچه بر عهده بنده واجب و فرض است ، از قبيل حقوق عظيمه مولاى او صلوات الله عليه ، و نيز حقوق جميع ائمّه معصومين(عليهم السلام) كه حقّ نصرت و حقّ شكر گذارى ولى نعمت و حقّ موالات باشد ــ كه ذكرشد و دركيفيّت يازدهم بيان خواهدشد ــ و بعد از اين غرض مهمّ در اين دعا ساير فوائد مهمّه و شريفه را قصد نمايد ، كه به بعضى از آنها در فصل يازدهم اشاره مى شود ان شاء الله تعالى .
توبه و آداب آن
شرط دوّم :
توبه از جميع معاصى يقينى و فرضى است ، و خصوصاً از جمله گناهانى كه سبب تأخير اين فرج شده است و گناهانى كه موجب تألّم قلب مبارك آنحضرت (عليه السلام)شده است ، و اين توبه با مراعات شرايط واجبه و آداب مهمّه آن باشد ، و از جمله آداب ظاهرى آن غسل نمودن در حال امكان است ، چنانچه غسل جنابت يا حيض و نفاس تأثير در آثار كيفيّت آنها دارد ، و موجب طهارت ظاهر و باطن مى شود خصوصاً براى نماز خواندن ، همچنين غسل توبه از براى حضور قلبى در مقام مناجات و دعا با حضرت احديّت جلّ شأنه ; در رفع آثار ذميمه گناهان از ظاهر و باطن انسان مؤثر است.
خضوع و خشوع در دعا
شرط سوّم :
خضوع و خشوع و تضرّع و كثرت ابتهال است ، مثل دعا نمودن او در آن حالى كه در شدّت اضطرار باشد ، مثل آنكه خطر جان و فرزند يا عِرض و آبرو و يا خطرهاى بزرگ ديگر او را تهديد كند .بلكه بايد حال تضرّع او در دعا به امر آنحضرت (عليه السلام)بيشتر از اين باشد ، به مقتضاى آنكه كليّه امور حضرت بايد در نظر مؤمن چندين برابر بيشتر و بزرگتر از امر خود و همه متعلّقات او باشد ، چنانچه اين مطلب با برهان عقل روشن و واضح است ، زيرا مقام حجّت هرچه كاملتر باشد ; امر او در نظر انسان بزرگتر از امر خود انسان مى شود .و در چند روايت صراحتاً اين مضمون از حضرت رسول (صلى الله عليه وآله) نقل شده كه فرمود :« حقيقتاً وصف كمال به مؤمن صدق نمى نمايد ، تا آنكه من و اهلبيتم در نظر او از امر خود و خانواده اش بزرگتر باشيم » .پس در حصول اين شرط ; لازم است در تحصيل اسباب آن مثل رقّت قلب و جارى شدن اشك سعى و كوشش كند .
شفيع قرار دادن اهلبيت(عليهم السلام)در دعا
شرط چهارم :
آنكه امر بزرگى را به درگاه الهى شفيع قرار دهد ، و بزرگتر و برتر از همه ممكنات ; انوار پاك و طيّبه اهلبيت اطهار(عليهم السلام)مى باشند ، كه از اوّل ايجاد عالم شفعاى همه انبياء و اولياء و ملائكه (عليهم السلام)بوده اند .و بزرگترين و جامعترين و كاملترين نوع استشفاع و توسّل به آنها ; توسّل به وجود مبارك حضرت ابى عبدالله الحسين صلوات الله عليه است ، كه در فصل دوازدهم ذكر خواهد شد.ولكن از بزرگترين شرايط تأثير توسّل به اين انوار طيّبين صلوات الله عليهم اجمعين آن است كه اسماء مقدّسه آنها را به درگاه خداوند شفيع قرار داده ، و او را به جاه و مقام آنها در نزدش قسم دهند ، در حالى كه واقعاً در قلب خود معترف باشند كه اين چهارده نور مطهّر (عليهم السلام)نزد خداوند از جميع موجودات حتّى انبياء اولوالعزم عظام (عليهم السلام)افضل و اشرفند ، و آنها وسائل و وسائط همه فيوضات الهيّه از براى جميع مخلوقات هستند ، و هركس به هر فضل و هر شرفى فائز گرديد از هر نوع كمال بوسيله قبول ولايت آنها مى باشد ، و قبولى هر عمل و عبادتى و وصول به مقام عالى در بهشت به محبّت و معرفت آنها و دشمنى ظاهرى و باطنى با اعداء و مخالفين آنهابستگى دارد .
لطفا منتظر باشید ...
