لواء الانتصار نسخه متنی

[4] ــ كافى : ج2 ص233 حديث10 .

[5] ــ بحارالانوار ج53 ص175.

[6] ــ كافى ج2 ص76.

[7] ــ كافى ج1 ص30.

[8] ــ ترجمه: براى ما زينت باشيد ، و براى ما مايه ننگ و عار نشويد. بحارالانوار ج71 ص31 حديث3 با اندكى تفاوت.

[9] ــ رجوع شود به بحارالانوار ج36 ص4 باب «انّ الوالدين رسول الله واميرالمؤمنين(عليهما السلام)».

[10] ــ جامع الاخبار ص 101 .

[11] ــ ترجمه : اگر اين اصحاب نبودند هرآينه آثار ما كهنه و مندرس مى شد .( وسائل الشيعة : ج27 ص142 حديث33429 با اندكى اختلاف) .

صـ بحارالانوار ج70 ص249 حديث25 با اندكى تفاوت.

[13] ــ حقوق غير واجبه حقوقى است كه در جمله اى از اخبار وارد است كه : هر كس در طىّ سال بايد از مال خود چيزى در وجه امام (عليه السلام)و در امور ايشان انفاق نمايد ، غنى به قدر غناء خود و فقير به قدر فقرش و فضل آنهم بسيار است . «منه ره» [14] ــ رجوع شودبه بحارالانوار: ج27 ص198 حديث62 ، وص308 باب8 ، وص311 باب9.

[15] ــ كافى ج1 ص38 حديث7.

[16] ــ سوره توبه : آيه103 .

[17] ــ ترجمه: خواه بر آنان طلب آمرزش كنى يا استغفار نكنى  ، اگر هفتاد مرتبه بر آنان طلب آمرزش كنى خداوند هرگز آنان را مورد غفران خود قرار نمى دهد.(سوره توبه آيه80) .

[18] ــ ترجمه: خواه انذار كنى و بترسانى آنها را يا نترسانى آنها را ، آنان ايمان نمى آورند.(سوره بقره آيه 6).

[19] ــ به صفحه 29 مراجعه شود.

[20] ــ اشاره به آيه مباركه زكات در سوره توبه آيه 60 مى باشد .

[21] ــ بحارالانوار ج18 ص181 حديث11.

[22] ــ سوره مائده آيه 32 .

[23] ــ كافى ج 4 ص 210 حديث 2 [24] ــ براى اطلاع بيشتر از احاديثى كه در اين مورد نقل شده به كتاب شريف كافى ج 2 ص 210 باب « في احياء المؤمن » مراجعه شود .

[25] سوره نحل آيه 125 .

[26] ــ كافى ج 2 ص 316 حديث 8 .

[27] ــ حضرت در اين نامه مالك را امر مى كنند به تقوا و ترس از خدا ، و برگزيدن فرمان او ، و پيروى از كتاب خود كه در آن واجبات و مستحباتى را امر فرموده كه كسى خوشبخت نمى شود مگر به پيروى از آنها ، و بدبخت نمى شود مگر با انكار و ضايع كردن آنها ، و اينكه خداوند متعال را با قلب و دست و زبانش يارى كند ، چراكه خداوند متكفّل و ضامن شده كه يارى كننده خود را يارى نمايد ، و كسى كه ارجمند و عزيز داند او را عزّت بخشد . ( نهج البلاغه فيض ص991 نامه53 ).

[28] ــ رجوع شود به تفسيرامام حسن عسكرى (عليه السلام) ص339 ـ 345.

[29] ــ تفسيرامام حسن(عليه السلام) ص344 حديث224.

[30] ــ تفسير امام حسن(عليه السلام)ص344 حديث225.

[31] ــ كافى ج1 ص34 ضمن حديث1.

[32] ــ ترجمة : حضرت على (عليه السلام) فرمودند: هركس از شيعيان ما عالم به احكام شريعت ما باشد و ضعيفان از شيعيان ما را از تاريكى جهل به نور علمى كه بخشيده ايم راهنمائى كند ، روز قيامت مى آيد در حاليكه بر سر او تاجى نورانى است و بر همه اهل محشر نور افشانى مى كند ، و بر تن او لباسى قيمتى است كه قيمت يك رشته از نخ آن به دنيا و پيرايه هايش مى ارزد.

سپس منادى ندا مى كند كه: اى بندگان خدا! اين دانشمندى از بعضى شاگردان آل محمّد (صلى الله عليه وآله)است ، آگاه باشيد ; هركسى را در دنيا از حيرت جهل و نادانى بيرون آورده ; به نور او چنگ زند تا او را از حيرت تاريكى محشر به نور بهشت برساند ، پس تمام كسانيكه در دنيا از او خيرى را آموخته بودند ، يا از قلبشان قفل جهل و نادانى را بازكرده ، يا شبهه اى را از آنها حلّ كرده باشد ; خارج مى شوند.

(تفسيرامام حسن عسكرى (عليه السلام) ص 339 حديث 215) .

[33] ــ به ص 33 مراجعه شود.