هـمـانـطـور كـه زندگى بشر، خوشيها، شيرينى ها، بهره وريها و كاميابيهايى دارد، مصيبتها و تـلخـيـهـا، مـحـرومـيـتـهـا و نـاكـامـيـهـايـى نـيـز دارد هرچند كه بسيارى از آنها پس از تلاش زياد قـابـل پـيـشـگـيـرى يـا بـرطـرف كـردن اسـت . در ايـن مـيـان ((جـنـگ ) در طول تاريخ بشر يكى از عمده ترين مشكلاتى است كه همواره انسان با آن درگير بوده و خواهد بود.روشـن اسـت كـه بـشـر نـاچـار اسـت بـا مشكلات و سختيها دست و پنجه نرم كرده ، تلخيها را به شيرينى مبدّل نمايد وگرنه ادامه حيات براى او دشوار خواهد بود.بـه تـجربه ثابت شده است كه آنچه بيش از هر چيز ناراحتيها را كاهش مى دهد، به حركتها جهت مى بخشد، تلاشها را دوچندان مى كند، جهان را در نظر آدمى بى نقص و زندگى را زيبا جلوه مى دهـد و دلهره ها و نگرانيها را از بين برده ، به انسان آرامش خاطر مى بخشد ((ايمان به خداوند) اسـت . ايـمـان بـه خـداونـد سـرچـشـمـه تـوانـايـى ، قـدرت ، پـايـمـردى ، دليـرى ، توكّل ، اعتماد به نفس و غيره است .ايـمـان ، در انـسـان نـيـروى مـقـاومـت مـى آفـريـنـد و بـزرگـتـريـن عامل پيروزى بر مشكلات محسوب مى شود.
تعريف ايمان
در حديثى از پيامبر اكرم و امام رضاعليهماالسلام ، ايمان چنين تعريف شده است :(اَلاْ يمانُ مَعْرِفَةٌ بِاْلْقَلْبِ وَ قَوْلٌ بِالّلِسانِ وَ عَمَلٌ بِالاَْرْكانِ)^(1) ايمان به خداوند شناختن به قلب ، گفتار به زبان و انجام دادن با اعضا و جوارح است .در اين تعريف سه ركن اساسى نهفته است :1 ـ اعتقاد قلبى به خداوند 2 ـ گفتار و گواهى بر اعتقاد 3 ـ رفتار بر طبق اعتقاد
عامل پيروزى از نظر قرآن
قـرآن كـريـم ، مـؤ مـنـان واقـعـى را پـيـروزمـنـد و پـيـروزى كـامـل را در پـرتـو ايـمان به خدا و اعتماد به او مى داند. زيرا هر كس گرونده واقعى به اللّه بـاشـد، بـه تـمـام خـصـلتـهـاى نـيـك هـمـانـنـد: شـجـاعـت ، پـايـدارى ، ايـثـار، امـيـدوارى و امـثـال آن كـه پيروزى در هر نبردى در گرو آنهاست ، آراسته خواهد بود. قرآن در اين باره چنين مى فرمايد:(وَ لا تَهِنوُا وَ لا تَحْزَنُوا وَ اَنْتُمُ الاَْعْلَوْنَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ)^(2) (مـسـلمـانـان ) نـه سـسـتـى كـنـيـد و نـه انـدوهـناك باشيد، چرا كه اگر شما مؤ من باشيد پيروز وبرتريد.در اين آيه شريفه جمله ( وَ اَنْتُمُ الاَْعْلَوْنَ ) به منزله علت براى اندوهگين نشدن و سستى نكردن ذكـر شـده اسـت ؛ يـعـنـى انـدوهـنـاك نـبـاشـيـد چـرا كـه شـمـا بـرتـريـد و عامل برترى نيز همان ايمان شماست . پس اين آيه هشدار مى دهد كه اگر شما مؤ من واقعى هستيد ضـعـف اراده شـايـسـتـه نـيـست و نبايد از تاءخير پيروزى خود غمناك شويد، چه اينكه ايمان به خداوند متعال ، سرانجام شما را به پيروزى نهايى خواهد رساند؛ از لوازم ايمان به او، تقوا و صبر است و تقوا و صبر كليد هر فتح و پيروزى است .در آيه ديگرى ، يارى مؤ منان بصورت يك سنت قطعى پروردگار مطرح شده است .(وَ كانَ حَقّا عَلَيْنا نَصْرُالْمُؤْمِنينَ)^(3) و همواره يارى مؤ منان به عهده ماست .پـس آنـچـه مـايـه مـوفـقـيـت و بـرتـرى اسـت ايـمـان كـامـل ؛ يـعـنـى اعـتـقـاد بـه خـداونـد مـتـعـال و بـاورداشـتـن كـلّيـه مـبـانى مكتب اسلام و پايبندى به اين باور است . بنابراين ، اگر درسـتـى اعـتـقـادمان را در عمل به اثبات نرسانيم و بر محور ايمان حركت نكنيم و در رفتار خود تـقـوا نـداشـتـه بـاشيم و براى پيروزى حق تلاش نكنيم نه تنها پيروز نخواهيم شد بلكه در عمل به استقبال