(صبر خوددارى از جزع و ناشكيبى و از دست ندادن تدبير است )^(31) و نيز گفته شده است : (در حقيقت ، صبر عبارت است از تسلّط انسان بر نفس خويش بگونه اى كه نفس را از آنچه بـدان مـايـل اسـت بـازداشـتـه وبـه آنـچـه تـمـايـل نـدارد وادار كـنـد).^(32) بـه هـر حـال مـى توان گفت : مفهوم صبر يعنى مقاومت در برابر مواضع و سختيها به منظور رسيدن به هـدف . بنابراين رزمنده اى كه براى تحقق آرمان خويش و برترى كلمه حق به موانع و مشكلات درونـى از قـبـيـل سـسـتى ، نوميدى ، وسوسه هاى شيطانى ، ترس و غيره يا موانع بيرونى از قـبـيـل دشـوارى راه ، آتـش دشـمـن ، زخـمـى شـدن و امثال آن برخورد مى كند و در برابر اين همه مـشـكـلات مـقـاومـت مـى كـنـد و صـحـنـه نـبـرد را تـرك نـمـى گـويـد، مـصـداق كامل انسان صابر است .
2 ـ اهميت صبر
صـبـر از اهـمـيـت خاصى برخوردار است ، بطورى كه در مورد اهميت و شاءن صبر بيان اين نكته كـافـى اسـت كه صبر از جمله وصاياى انبيا و اوليا به جانشينان و پيروانشان بوده و روايات مـتـعـددى در ايـن بـاره وارد شـده اسـت و بـرخـى از آنـهـا بيانگر آن است كه آخرين سفارش ائمه معصومين (ع ) توصيه به صبر بوده است .به عنوان نمونه به سه حديث زير توجه كنيد: