ارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد - جلد 2

أبی عبد الله محمد بن محمد بن النعمان العکبری البغدادی الشیخ المفید؛ ترجمه و شرح: سید هاشم رسولی محلاتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

[ 3 - و روى أبو معمر عن عبد العزيز بن أبى حازم ، قال : سمعت أبى يقول : ما رأيت ها شميا أفضل من على بن الحسين عليهما السلام .

4 - أخبرني أبو محمد الحسن بن محمد بن يحيى ، قال : حدثني جدي ، قال : حدثني أبو محمد الانصاري ، قال : حدثني محمد بن ميمون البزاز ، قال : حدثنا الحسن بن علوان ، عن أبى على زياد بن رستم ، عن سعيد بن كلثوم ، قال : كنت عند الصادق جعفر بن محمد عليهما السلام ، فذكر أمير المؤمنين على بن أبي طالب عليه السلام ، فأطراه و مدحه بما هو أهله ، ثم قال : و الله ما أكل على بن أبي طالب عليه السلام من الدنيا حراما قط ، حتى مضى لسبيله ، و ما عرض له أمران قط هما لله رضا إلا أجذ بأشد هما عليه في دينه و ما نزلت برسول الله صلى الله عليه و آله نازلة قط إلا دعاه ثقة به ، و ما أطاق عمل رسول الله صلى الله عليه و آله من هذه الامة غيره و إن كان ليعمل عمل رجل كان وجهه بين الجنة و النار ، يرجو ثواب هذه و يخاف عقاب هذه ، و لقد أعتق من ماله ألف مملوك في طلب وجه الله ، و النجاة من النار مما كد بيديه ، و رشح منه جبينه ، و إن كان ليقوت أهله بالزيت و الخل و العجوة ، و ما كان لباسه إلا الكرابيس ، إذا فضل شيء عن يده من كمه دعى بالجلم فقصه ، و ما أشبه من ولده و لا أهل بيته أحد أقرب شبها به في لباسه و فقهه من على ] 3 - و ابو معمر از عبد العزيز بن ابى حازم حديث كند كه كفت ، شنيدم از بدرم ميكفت : در ميان بني هاشم كسى رابرتر از على بن الحسين عليهما السلام نديدم .

4 - حسن بن محمد بن يحيى ( بسند خود ) از سعيد بن كلثوم روايت كند كه كفت : شرفياب محضر امام صادق عليه السلام بودم ، بس نام أمير المؤمنين على بن أبي طالب عليه السلام بميان آمد ، امام صادق عليه السلام بسيار أو را ستود ، و آنشه شايسته آنبزركوار بود مدحش كرد آنكاه فرمود : بخدا على بن أبي طالب عليه السلام ( كسى بود كه ) هركز شيز حرامى از دنيا نخورد تا از دنيا رفت ، و هركز باو بيشنهاد انجام دو كارى كه مورد خوشنودى خدا بود نشد جز اينكه انجام هر كدام سخت تر و دشوارتر بود بر عهده كرفت ، و هيش بيش آمد ناكوار و اندوهناكى براى رسولخدا صلى الله عليه و آله بيش نيامد جز اينكه براى بر طرف كردن آن على عليه السلام را ميطلبيد ، و أين بخاطر آن اعتمادي بود كه باو داشت ، و كسى از اين امت تاب انجام عمل رسولخدا صلى الله عليه و آله را جز آنجناب نداشت ، و عمل أو عمل مردى بود كه خود را كويا ميان بهشت و دوزخ ميديد ، كه اميدوار در ثواب اين و ترسناك ازعقاب آن بود ، و همانا از دارائى خويش هزار بنده خريد ودر راه خدا و براى رهائى از دوزخ آزاد كرد ، كه بهاى آن را از دسترنج خود و عرق بيشانى داد و با اينحال خوراك خانواده وزن و بشه خود را از زيتون و سر كه و خرما ترتيب داده بود ( يعنى باخوراكى بسيار ساده آنان را اداره ميكرد و زيادى آنرا باين راه مصرف مينمود ) و جامه اش جز كرباس نبود كه هر كاه آستين آن بلندتر از دستش بود مقراض را ميخواست و آنرا قيشى ميكرد ، و كسى در ميان فرزندان و خانوده أو از على بن الحسين باو در جامه و دانش شبيه تر نبود ، و همانا بسرش أبو جعفر باقر بر أو در آمد و بدر را ديد در

/ 363