ارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد - جلد 2

أبی عبد الله محمد بن محمد بن النعمان العکبری البغدادی الشیخ المفید؛ ترجمه و شرح: سید هاشم رسولی محلاتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

[ ( باب 11 ) ذكر ولد أبى جعفر عليه السلام و عدد هم و أسمائهم قد ذكرنا فيما سلف ان ولد أبى جعفر عليه السلام سبعة نفر : أبو عبد الله جعفر بن محمد عليه السلام و كان به يكنى ، و عبد الله بن محمد عليه السلام ، أمهما ام فروة بنت القاسم بن محمد بن ابى بكر ، و إبراهيم و عبيد الله در جا ، أمهما ام حكيم بنت اسيد بن المغيرة الثقفية ، و على ، و زينب لام ولد ، وام سلمة لام ولد .

و لم يعتقد في أحد من ولد أبى جعفر عليه السلام الامامة الا في أبى عبد الله جعفر بن محمد عليهما السلام خاصة ، و كان أخوه عبد الله رضى الله عنه يشار اليه بالفضل و الصلاح .

و روى انه دخل على بعض بني أمية فأراد قتله فقال له عبد الله ( ره ) : لا تقتلني أكن لله عليك عونا و اتركني أكن لك على الله عونا ، يريد بذلك انه ممن يشفع إلى الله فيشفعه ، فقال له الاموى : لست هناك و سقاه السم فقتله .] باب ( 11 ) در ذكر فرزندان امام باقر عليه السلام و شماره و نامهاى ايشان است بيش از اين ( در آخر باب 7 ) كفتيم فرزندان آن حضرت هفت تن بودند : ( 1 ) أبو عبد الله جعفر بن محمد ( ع ) كه كنيه اش همان أبا عبد الله است ( 2 ) عبد الله بن محمد ، و مادرشان ام فروة دخترقاسم بن محمد بن ابى بكر است ( 3 ) إبراهيم ( 4 ) عبد الله كه اين هر دو در زمان زندكى بدر در كودكى از دنيا رفتند و مادر شان ام حكيم دختراسيد بن مغيرة ثقفي است ( 5 ) على ( 6 ) زينب ، مادر شان ام ولد بود ، ( 7 ) ام سلمة كه أو نيز مادرش ام ولد بوده ، و درباره هيشيك از فرزندان امام باقر عليه السلام كسى اعتقاد اما مت نداشته جز در باره حضرت جعفر بن محمد ( ع ) ، و برادرش عبد الله رضى الله عنه بفضل و صلاح معروف بود .

و روايت شده كه آنجناب نزد برخى از مردم بني أمية رفت ، بس آنمرد خواست آنجناب را بكشد عبد الله باو كفت : مرا نكش تا من براى خدا يار تو باشم ، و دست از من بدار تا بسود تو براى خدا مدد كارت شوم و مقصودش از اين كفتاراين بود كه أو كسى است كه نزد خدا شفاعت كند و شفاعتش بذيرفته شود ، آن مرد أموي كفت : تو باين مقام و رتبه نيستى ، واو را زهر داده شهيد ساخت .

/ 363