محكمات و متشابهات - امامت و رهبری نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

امامت و رهبری - نسخه متنی

مرتضی مطهری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دينتان از بين برود يا ضعيف شود و هر چه كه بر سرتان بيايد ، بايد از من بترسيد . " از من بترسيد " يعني چه ؟ مگر خدا دشمن دين خودش است ؟ نه ، اين آيه همان مطلبي را مي گويد كه در آيات زيادي از قرآن به صورت يكي اصل اساسي هست راجع به نعمتهايي كه خداوند بربنده اش تمام مي كند .

مي فرمايد : ان الله لا يير ما بقوم حتي ييروا ما بانفسهم ( 1 ) يا : ذلك بان الله لم يك ميرا نعمة انعمها علي قوم حتي ييروا ما بانفسهم ( 2 ) مضمون اينست : خداوند هر نعمتي را كه بر قومي ارزاني بدارند ، آن نعمت را از آنها نمي گيرد مگر وقتي كه آن مردم خودشان را از قابليت بيندازند يعني مگر اينكه آن مردم خودشان به دست خودشان بخواهند آن نعمت را زايل كنند . اين مطلب اساسا يك اصل اساسي در قرآن مجيد است .

محكمات و متشابهات

به مناسبت اين آيه لازم است مطلبي را كه در خيلي موارد به كار مي آيد عرض بكنم . آيات قرآن بعضي ، بعضي ديگر را تفسير مي كنند : القرآن يفسر بعضه بعضا . قرآن كتاب مبين است ، آشكار و آشكار كننده است . خود قرآن مي گويد آيات من دو گونه است:

محكمات و متشابهات . آيات محكمات را آيات ما در مي نامد كه تعبير عجيبي است : هو الذي انزل عليك الكتاب منه آيات محكمات هن ام الكتاب و اخر متشابهات . آيه متشابه آيه اي است كه مفهومي دارد كه آنرا چند جور مي شود پياده كرد . آيه محكمه را فقط يك جور مي توان پياده كرد . قرآن كه آيات محكمات را آيات مادر مي نامد يعني آيات

1 - سوره رعد ، آيه . 11

2 - سوره انفال آيه . 53

/ 75