امامت عهد خداست - امامت و رهبری نسخه متنی

اواخر است به دو دليل ، يكي اينكه مي گويد بعد از آزمايشها بود . آزمايشهاي ابراهيم همه در طول دوره نبوت بوده و مهمترين آنها در اواخر عمر ابراهيم بوده است . و ديگر آنكه در همين آيه صحبت از ذريه اوست . از اينكه گفته است : و من ذريتي معلوم مي شود كه بچه داشته است .

اين آيه به ابراهيم رسول نبي تازه در آخر عمر مي گويد ما مي خواهيم به تو يك شأن ديگر و يك منصب عليحده بدهيم : اني جاعلك اللناس اماما . معلوم مي شود كه ابراهيم پيمبر بوده است ، رسول بوده است ، اين مراحل را طي كرده بوده است ولي يك مرحله ديگر بوده كه هنوز ابراهيم به آن نرسيده بوده است ، و نرسيد مگر بعد از پايان دادن تمام آزمايشها . آيا اين نشان نمي دهد كه در منطق قرآن يك حقيقت ديگري هست كه نامش امامت است ؟ حال معناي امامت چيست ؟

امامت عهد خداست

امامت يعني انساني در حدي قرار بگيرد كه به اصطلاح يك انسان كامل باشد كه اين انسان كامل به تمام وجودش مي تواند پيشواي ديگران باشد . ابراهيم فورا به ياد ذريه و نسلش مي افتد : خدايا و از ذريه من چطور ؟ از نسل من چطور ؟ جواب مي دهند : لا ينال عهدي الظالمين . در اينجا مسئله امامت عهد خدا ناميده شده است .

اينست كه شيعه مي گويند امامتي كه ما مي گوئيم ، با خداست و لهذا قرآن هم مي گويد : " عهدي " يعني عهد من است نه عهد مردم . ما وقتي كه بدانيم امامت ير از مسئله حكومت است ديگر تعجب نمي كنيم كه بگوئيم با خداست . مي گويند حكومت با خداست يا با مردم ؟ اين حكومتي كه ما مي گوئيم ير از امامت
است . امامت عهد من است و عهد من به ستمگران فرزندان تو نمي رسد . نه گفت " نه " به طور كلي ، و نه گفت " آري " به طور كلي . چون اينطور تفكيك كرد و ستمگرانشان را كنار گذاشت ، پس ير ستمگران باقي مانند و اين آيه نشان مي دهد كه در نسل ابراهيم امامت اجمالا وجود دارد .

آيه ديگر

آيه ديگر قرآن در اين زمينه : و جعلها كلمة باقية في عقبه ( 1 ) نيز درباره ابراهيم است . مي فرمايد خداوند اين را [ يعني امامت را ] به صورت يك حقيقت باقي در نسل ابراهيم باقي گذاشت .

مقصود از ظالم چيست ؟

آنوقت مسئله ظالمين پيش مي آيد . ائمه عليهم السلام هميشه به اين آيه ظالمين استدلال كرده اند . مقصود از ظالم چيست ؟ از نظر قرآن هر كسي كه به نفس خود يا به ير ظلم كند ظالم است . در عرف مردم هميشه ما ظالم به ير و كسي را كه به حقوق مردم تجاوز مي كند
مي گوئيم " ظالم " ولي " ظالم " در قرآن اعم است از كسي كه به ير تجاوز كند يا به خود . كسي كه به ير تجاوز كند باز به خود ظلم كرده است . در قرآن آيات زيادي است در شرح ظلم به نفس . علامه طباطبائي از يكي از اساتيدشان نقل مي كنند كه در ارتباط با سؤالي كه ابراهيم ( ع ) درباره فرزندانش كرد ، نسل ابراهيم ، ذريه ابراهيم از نظر بد بودن و خوب بودن اينطور تفسير مي شود : يكي اينكه فرض كنيم كه افرادي بودند كه از اول تا آخر عمر هميشه ظالم

1 - سوره زخرف آيه . 28