تفسیر نمونه جلد 1

همانگونه كه مشروح اين جريان را در سوره‏هاى نامبرده خواهيد خواند موسى پس از تبليغ فراوان و دعوت فرعون و فرعونيان و ارائه معجزات گوناگون و عدم پذيرش آنها مامور مى‏شود كه نيمه شب با بنى اسرائيل از مصر كوچ كند، اما هنگامى كه به نزديك دريا (شط عظيم نيل) مى‏رسد، ناگاه متوجه مى‏شوند كه فرعون و لشگرش آنها را از پشت سر تعقيب مى‏كنند، اضطراب و وحشت سراسر وجود بنى اسرائيل را فرا مى‏گيرد.

از پيش رو دريا و از پشت سر لشگر نيرومند فرعون كه تاب مقاومت با آن را ندارند، در اينجا است كه موسى (ع) ماموريت پيدا مى‏كند" عصا" را به دريا بزند، راههاى متعددى از دل دريا گشوده مى‏شود، و جمعيت بنى اسرائيل به سلامت از دريا مى‏گذرند، از آن طرف لشگر مخالف كه هم چنان آنها را تعقيب مى‏كردند همه به وسط دريا مى‏رسند، آبها بهم مى‏پيوندند، و همگى هلاك مى‏شوند.

جسدهاى مرده لشكريان فرعون روى آبها قرار مى‏گيرند، و جمعيت بنى اسرائيل با چشم خويش مى‏بينند كه دشمن به چه روزى افتاده است؟.

اين حالت اضطراب و وحشت، و آن نجات، هر دو درخور دقت است، كه آنها را با هم مقايسه كنند و خدا را شكر گويند.

قرآن مى‏خواهد به يهوديان بگويد من كه نسبت به شما اين مقدار لطف كردم و شما را از آن وحشت و اضطراب رهايى بخشيدم، چرا با پيامبر اسلام (فرستاده من) و دستورات او مخالفت مى‏ورزيد؟

در ضمن اين آيه درسى است براى انسانها كه اگر در زندگى به خدا تكيه كنند، به آن نيروى بى‏زوال، اعتماد داشته باشند، و در مسير صحيح از هيچگونه كوشش و تلاش باز نايستند، در سختترين دقائق، خداوند يار و مدد كار آنها است.