تفسیر نمونه جلد 1

است نه رهبرى رهروان راه حق.

آيه بعد مى‏گويد:" آنها در برابر دعوت انبياء- يا دعوت تو- از روى استهزاء گفتند: دلهاى ما در غلاف است" و ما از اين سخنان چيزى درك نمى‏كنيم (وَ قالُوا قُلُوبُنا غُلْفٌ) «1».

آرى همين طور است،" خداوند آنها را به خاطر كفرشان لعنت كرده و از رحمت خويش دور ساخته است (به همين دليل چيزى درك نمى‏كنند) و كمتر ايمان مى‏آورند" (بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا ما يُؤْمِنُونَ).

ممكن است جمله فوق در باره يهوديانى باشد كه پيامبران را تكذيب كردند يا به قتل رساندند، و نيز احتمال دارد در باره يهوديان معاصر پيامبر باشد كه در برابر سخنان او يك روش سرسختانه لجوجانه و انعطاف‏ناپذير به خود مى‏گرفتند، ولى در هر حال بيانگر اين واقعيت است كه انسان بر اثر پيروى از هوسهاى سركش آن چنان از درگاه خدا رانده مى‏شود و بر قلب او پرده‏ها مى‏افتد كه حقيقت كمتر به آن راه مى‏يابد.

نكته‏ها:

1- رسالت پيامبران در اعصار مختلف‏

چنان كه گفتيم هوا پرستان بى‏ايمان چون دعوت انبياء را هماهنگ با منافع كثيف خود نمى‏ديدند در برابر آن مقاومت مى‏كردند، مخصوصا با گذشت زمان تعليمات آنها را به بوته فراموشى مى‏سپردند، روى همين جهت لازم بود، براى يادآورى مجدد انسانها، رسولان خدا يكى پس از ديگرى فرستاده شوند، تا مكتب آنها به دست فراموشى سپرده نشود.

(1)" غلف" جمع" اغلف" به معنى" غلاف دار" است.