تفسیر نمونه جلد 1

در گذشته ايمان نياورديد؟ پس چرا آنها را كشتيد اگر راست مى‏گوئيد و ايمان داريد"؟! (قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِياءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ).

اگر به راستى آنها به تورات ايمان داشتند، توراتى كه قتل نفس را گناه بزرگى مى‏شمرد نمى‏بايست پيامبران بزرگ خدا را به قتل برسانند.

از اين گذشته اصولا اين سخن كه ما تنها به دستوراتى ايمان مى‏آوريم كه بر ما نازل شده باشد، انحراف روشنى از اصول توحيد و مبارزه با شرك است، اين يك نوع خود خواهى و خود پرستى است، چه در شكل شخصى باشد يا در شكل نژادى.

توحيد آمده است كه اين گونه خوهاى زشت را از وجود انسان ريشه كن سازد، تا انسانها دستورات خدا را فقط به خاطر اينكه از ناحيه خدا است بپذيرند.

به عبارت ديگر اگر پذيرش دستورات الهى مشروط به اين باشد كه بر خود ما نازل گردد اين در حقيقت شرك است نه ايمان، و كفر است نه اسلام، و قبول چنين دستوراتى هرگز دليل ايمان نخواهد بود.

جالب اينكه در آيه فوق مى‏گويد:" هنگامى كه به آنها گفته شود به آنچه خدا نازل كرده ايمان بياوريد ..." كه در اين عبارت نه محمد (ص) مطرح است و نه موسى و عيسى (ع) بلكه صرفا" ما انزل اللَّه".

قرآن براى روشنتر ساختن دروغ و كذب آنها، در آيه بعد، سند ديگرى را بر ضد آنها افشا مى‏كند و مى‏گويد:" موسى آن همه معجزات و دلائل روشن را براى شما آورد، ولى شما بعد از آن گوساله را انتخاب كرديد و با اين كار ظالم و ستمگر بوديد"! (وَ لَقَدْ جاءَكُمْ مُوسى‏ بِالْبَيِّناتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ).

اگر شما راست مى‏گوئيد و به پيامبر خودتان ايمان داريد پس اين گوساله‏