تفسیر نمونه جلد 1

اشاره به يكى از اصول اساسى توحيد است كه همه قدرتها در اين جهان از قدرت پروردگار سرچشمه مى‏گيرد، حتى سوزندگى آتش و برندگى شمشير بى اذن و فرمان او نمى‏باشد، چنان نيست كه ساحر بتواند بر خلاف اراده خدا در عالم آفرينش دخالت كند و چنين نيست كه خدا را در قلمرو حكومتش محدود نمايد بلكه اينها خواص و آثارى است كه او در موجودات مختلف قرار داده، بعضى از آن حسن استفاده مى‏كنند و بعضى سوء استفاده، و اين آزادى و اختيار كه خدا به انسانها داده نيز وسيله‏اى است براى آزمودن و تكامل آنها.

5- سحر چيست و از چه زمانى پيدا شده؟

در اينكه" سحر" چيست، و از چه تاريخى به وجود آمده؟ بحث فراوان است اين قدر مى‏توان گفت كه سحر از زمانهاى خيلى قديم در ميان مردم رواج داشته است، ولى تاريخ دقيقى براى آن در دست نيست، و نيز نمى‏توان گفت چه كسى براى نخستين بار جادوگرى را به وجود آورد؟

ولى از نظر معنى و حقيقت سحر مى‏توان گفت: سحر نوعى اعمال خارق العاده است كه آثارى از خود در وجود انسانها به جا مى‏گذارد و گاهى يك نوع چشم‏بندى و تردستى است، و گاه تنها جنبه روانى و خيالى دارد.

سحر از نظر لغت به دو معنى آمده است:

1- به معنى خدعه و نيرنگ و شعبده و تردستى و به تعبير" قاموس اللغه" سحر يعنى خدعه كردن.

2-" كل ما لطف و دق":" آنچه عوامل آن نامرئى و مرموز باشد".

در مفردات راغب كه مخصوص واژه‏هاى قرآن است به سه معنى اشاره شده:

1- خدعه و خيالات بدون حقيقت و واقعيت، همانند شعبده و تردستى.

2- جلب شيطانها از راههاى خاصى و كمك گرفتن از آنان.