در آيه فوق از خانه كعبه به عنوان" بيتى" (خانه من) تعبير شده در حالى كه روشن است خداوند نه جسم است و نه نياز به خانه دارد، منظور از اين اضافه همان" اضافه تشريفى" است به اين معنى كه براى بيان شرافت و عظمت چيزى آن را به خدا نسبت مىدهند، ماه رمضان را" شهر اللَّه" و خانه كعبه را" بيت اللَّه" مىگويند. (1) در باره امنيت سرزمين مكه در جلد دهم تفسير نمونه صفحه 366 (ذيل آيه 35 سوره ابراهيم) نيز بحث كردهايم.